Της Τρίχας το γεφύρι

Ση γέφυραν, ση γέφυραν,
[Έλα, Δάφνε μ’ ποταμέ!]
ση Τρίχας το γεφύριν
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]
Χ̌ίλι͜οι μαστόροι έχτιζαν
[Έλα, Δάφνε μ’ ποταμέ!]
και μύριοι μαθητάδες
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]

Όλεν τη μέραν έχτιζαν,
[Έλα, Δάφνε μ’ ποταμέ!]
το βράδον εχαλάουτον
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]
-Ντό δί’ς με, πρωτομάστορα
[Έλα, Δάφνε μ’ ποταμέ!]
να στένω το γεφύρι σ’;
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]

-Αν δίγω σε τον κύρη μου,
[Έλα, Δάφνε μ’ ποταμέ!]
άλλο κύρην πα ’κ’ έχω
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]
Αν δίγω σε τη μάνα μου,
[Έλα, Δάφνε μ’ ποταμέ!]
άλλεν μανίτσαν ’κ’ έχω
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]
Αν δίγω σε την κάλη μου,
[Έλα, Δάφνε μ’ ποταμέ!]
καλύτερην ευρήκω!
[Κόρ’, έπαρ’ ύπνον κι ας πάμε]