Το αχουλόπο σ’

Το πόι σ’, γιαβρί μ’, έν’ καλόν,
τιδέν ’κ’ έχω να λέω
Σο λόγο σ’ ’κ’ είσαι άγουρος
και για τ’ ατό θα φεύω⇋

Το αχουλόπο σ’ έν’ λειφτόν
και ’κι ’πορείς να παί͜εις με
Σ’ ομμάτια σ’ φαίν’ντανε, γιαβρί μ’,
τα ψέματα ντο λες με
Σ’ ομμάτια σ’ φαίν’ντανε, γιαβρί μ’,
τα ψέματα ντο λες με
Και μίαν κι άλλο λέγω σε
πως ’κι ’πορείς να παί͜εις με

Έχω πολλά να λέγω σε,
άνοιξον τα ωτία σ’
Επέζεψα, αφώτιστε,
εσέν και τη καρδία σ’⇋

Το αχουλόπο σ’ έν’ λειφτόν
και ’κι ’πορείς να παί͜εις με
Σ’ ομμάτια σ’ φαίν’ντανε, γιαβρί μ’,
τα ψέματα ντο λες με
Σ’ ομμάτια σ’ φαίν’ντανε, γιαβρί μ’,
τα ψέματα ντο λες με
Και μίαν κι άλλο λέγω σε
πως ’κι ’πορείς να παί͜εις με

Το πόι σ’ ’κι κανείται με,
θέλω την ψ̌η σ’ να δί’ς με!
και άμον άγουρος σωστός
σ’ ομμάτι͜α να τερείς με⇋

Το αχουλόπο σ’ έν’ λειφτόν
και ’κι ’πορείς να παί͜εις με
Σ’ ομμάτια σ’ φαίν’ντανε, γιαβρί μ’,
τα ψέματα ντο λες με
Σ’ ομμάτια σ’ φαίν’ντανε, γιαβρί μ’,
τα ψέματα ντο λες με
Και μίαν κι άλλο λέγω σε
πως ’κι ’πορείς να παί͜εις με