Παλληκάρι μ’

Εβασίλεψεν ο ήλον,
εσκοτείνεψεν, πουλί μ’
Η καρδία μ’ ξαν εχπάστεν
και νουνίζ’ εσέν, γιαβρί μ’

Παλληκάρι μ’, πού εστάθες
κι ας σ’ ομμάτι͜α μ’ κιάν’ εχάθες;
Γιάμ’ ενέσπαλες τη στράτα
και σ’ οσπίτι σ’ ξάι ’κι ’φάνθες;

Με τον φέγγον καλατσ̌εύω
κι όλον για τ’ εσέν ρωτώ
«Απ’ αδά ψηλά που είμαι»
λέει με «’κ’ είδα ’τον εγώ»

Παλληκάρι μ’, πού εστάθες
κι ας σ’ ομμάτι͜α μ’ κιάν’ εχάθες;
Γιάμ’ ενέσπαλες τη στράτα
και σ’ οσπίτι σ’ ξάι ’κι ’φάνθες;

Εβασίλεψεν ο ήλιον,
εσκοτείνεψεν, πουλί μ’
Πού εχάθες και επέμ’να
μαναχέσσα ση ζωήν;

Παλληκάρι μ’, πού εστάθες
κι ας σ’ ομμάτι͜α μ’ κιάν’ εχάθες;
Γιάμ’ ενέσπαλες τη στράτα
και σ’ οσπίτι σ’ ξάι ’κι ’φάνθες;

Έλα! Τα ψ̌ήα σ’ τα τρώγω! Γιαβρί μ’!