.
.
Ο Πόντιον γεννίεται

Ο Πόντιον γεννίεται

Ο Πόντιον γεννίεται
fullscreen
Η κεμεντζ̌έ με το τοξάρ’
και το ταούλ’ ’πορούνε
Έναν λαόν περήφανο
αιώνες να κρατούνε

♫

Ο Πόντιον γεννίεται
μακρά ας σην πατρίδαν
Μα την πατρίδα τ’ όσον ζει
κρατεί α’ σην καρδία τ’

Η κεμεντζ̌έ με το τοξάρ’
και το ταούλ’ ’πορούνε
Έναν λαόν περήφανο
αιώνες να κρατούνε

Τα χρόνια κι αν εδέβανε
ο Πόντιον ’κι χάται
και την πατρίδαν τραγωδεί
όντες αροθυμάται

Η κεμεντζ̌έ με το τοξάρ’
και το ταούλ’ ’πορούνε
Έναν λαόν περήφανο
αιώνες να κρατούνε

Ο Πόντιον ’δέν ’κι ανασπάλλ’,
εξέρ’ την ιστορία τ’
Ο πάππον λέει σον εγγονόν
κι εκείνος σα παιδία τ’

Η κεμεντζ̌έ με το τοξάρ’
και το ταούλ’ ’πορούνε
Έναν λαόν περήφανο
αιώνες να κρατούνε
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
α’(ατό) αυτό, το
ανασπάλλ’ξεχνάω/ει
αροθυμάταινοσταλγεί
ας σηναπ’ την ασό σην (από την)
γεννίεταιγεννιέται
’δέντίποτα
εδέβανε(για τόπο) πέρασαν, διέσχισαν (για χρόνο) πέρασαν διαβαίνω
εξέρ’ξέρω/ει, γνωρίζω/ει
κεμεντζ̌έλύρα kemençe/kemānçe
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κρατείκρατάει, βαστάει, στέκει, αντέχει
μακρά(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
όντεςόταν
παιδίαπαιδιά
πάππονπαππούς
’πορούνε(επορούνε) μπορούν
ταούλ’νταούλι davul/ṭabl
τοξάρ’δοξάρι
τραγωδείτραγουδάει
χάταιχάνεται
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
α’(ατό) αυτό, το
ανασπάλλ’ξεχνάω/ει
αροθυμάταινοσταλγεί
ας σηναπ’ την ασό σην (από την)
γεννίεταιγεννιέται
’δέντίποτα
εδέβανε(για τόπο) πέρασαν, διέσχισαν (για χρόνο) πέρασαν διαβαίνω
εξέρ’ξέρω/ει, γνωρίζω/ει
κεμεντζ̌έλύρα kemençe/kemānçe
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κρατείκρατάει, βαστάει, στέκει, αντέχει
μακρά(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
όντεςόταν
παιδίαπαιδιά
πάππονπαππούς
’πορούνε(επορούνε) μπορούν
ταούλ’νταούλι davul/ṭabl
τοξάρ’δοξάρι
τραγωδείτραγουδάει
χάταιχάνεται
Ο Πόντιον γεννίεται

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost