.
.
fullscreen
Ν’ αηλί εμέναν τον καρίπ’ [ρίζα μ’! όι]
καν’νάν σον κόσμον ’κ’ έχω
[νέι, εχ! να βάι εμέν, ρίζα μ’]
Τα έρημα θα τρώγ’νε με, [ρίζα μ’! όι, όι]
αραευτήν πα ’κ’ έχω
[νέι, εχ! να βάι εμέν, ρίζα μ’]

Όντες ευτάγω «αχ», γιόξαμ’ «βαχ», [ρίζα μ’! όι, όι]
τα χ̌ι͜όνι͜α κι όλια λύνω¹
[νέι, εχ! να βάι εμέν, ρίζα μ’]
Τα δάκρυ͜α μ’ στάζ’νε σ’ άψιμον, [ρίζα μ’! όι, όι]
και τα τσιλίδι͜α βζήνω
[νέι, εχ! να βάι εμέν, ρίζα μου]
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
αηλίαλίμονο ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
αραευτήναναζητητή, κάποιον να με γυρέψει aramak
άψιμονφωτιά
βζήνωσβήνω
γιόξαμ’ή μήπως yoksa+μη
ευτάγωκάνω, φτιάχνω εὐθειάζω
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
καν’νάνκανέναν
καρίπ’μοναχικό, ορφανό, εξαθλιωμένο garip/ġarīb
ν’ αηλίαλίμονο μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
όλιαόλα
όντεςόταν
παπάλι, επίσης, ακόμα
στάζ’νεστάζουνε
τρώγ’νετρώνε
τσιλίδι͜απυρωμένα κάρβουνα εστίας
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
αηλίαλίμονο ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
αραευτήναναζητητή, κάποιον να με γυρέψει aramak
άψιμονφωτιά
βζήνωσβήνω
γιόξαμ’ή μήπως yoksa+μη
ευτάγωκάνω, φτιάχνω εὐθειάζω
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
καν’νάνκανέναν
καρίπ’μοναχικό, ορφανό, εξαθλιωμένο garip/ġarīb
ν’ αηλίαλίμονο μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
όλιαόλα
όντεςόταν
παπάλι, επίσης, ακόμα
στάζ’νεστάζουνε
τρώγ’νετρώνε
τσιλίδι͜απυρωμένα κάρβουνα εστίας
Αηλί εμέναν

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost