
Στιχουργοί: Γιώργος Αμαραντίδης
Συνθέτες: Γιώργος Αμαραντίδης
Φιλώ σε, πλατυπρόσωπον, φιλώ σε απέσ’ σο στόμαν Αρ’ άντρας ι-σ’ τιδέν ’κι ’ξέρ’, χαϊβάν’ απέσ’ σο στρώμαν Τ’ όνομαν ατ’ς Κερεκήν τρώγ’ν’ ατεν οι ποντικοί Τ’ όνομαν ατ’ς έν’ Παρέσσα, έτονε πολλά χοντρέσσα Το σεβνταλούκ’ π’ ευτάει ατο πας̌ κ’ έν’ τσ̌οτίν δουλείαν; Θα ευτάει κάτας πορπάτεμαν και πεντικού λαλίαν Τ’ όνομαν ατ’ς Κερεκήν τρώγ’ν’ ατεν οι ποντικοί Τ’ όνομαν ατ’ς έν’ Παρέσσα, έτονε πολλά χοντρέσσα Θα ηβαίνω σα ουράνια, θα ’φτάγω αναφοράδες Τ’ εμόν τη ψ̌ην ο Θ’ός ’κι παίρ’, θα παίρ’ν’ ατ’ οι νυφάδες/φραντάδες Τ’ όνομαν ατ’ς Κερεκήν τρώγ’ν’ ατεν οι ποντικοί Τ’ όνομαν ατ’ς έν’ Παρέσσα, έτονε πολλά χοντρέσσα Εμέν και το μικρόν τ’ αρνίν έναν τουβάρ’ χωρίζ’ μας Τα κρίματα μουν είν’ πολλά, κοινωνία ’κι ρούζ’ μας Τ’ όνομαν ατ’ς Κερεκήν τρώγ’ν’ ατεν οι ποντικοί Τ’ όνομαν ατ’ς έν’ Παρέσσα, έτονε πολλά χοντρέσσα
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αναφοράδες | αναφορές, καταγγελίες | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ατεν | αυτήν | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| δουλείαν | δουλειά | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έν’ | είναι | ||
| έτονε | ήταν | ||
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| ηβαίνω | βγαίνω, ανεβαίνω | ||
| κάτας | γάτες | ||
| Κερεκήν | Κυριακή | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λαλίαν | λαλιά, φωνή | ||
| μουν | μας | ||
| νυφάδες | νύφες | ||
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| παίρ’ν’ | παίρνουν | ||
| πας̌ | μήπως, μπας και, είναι δυνατόν, μην τύχει (και) | μήν πᾶς | |
| πεντικού | ποντικού | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| πορπάτεμαν | περπάτημα | ||
| ρούζ’ | πέφτει, ρίχνει, μτφ. αναλογεί | ||
| σεβνταλούκ’ | έρωτας | sevdalık | |
| τιδέν | τίποτα | ||
| τουβάρ’ | ντουβάρι, τοίχος | duvar/dīvār | |
| τρώγ’ν’ | τρώνε | ||
| τσ̌οτίν | σκληρό, δύσκολο | çetin | |
| ’φτάγω | (ευτάγω) κάνω, φτιάχνω | εὐθειάζω | |
| χαϊβάν’ | ζώο, μτφ. ανεγκέφαλος, ανάλγητος άνθρωπος | hayvan/ḥayvān | |
| χωρίζ’ | χωρίζει, ξεχωρίζει, ξεδιαλέγει | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αναφοράδες | αναφορές, καταγγελίες | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ατεν | αυτήν | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| δουλείαν | δουλειά | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έν’ | είναι | ||
| έτονε | ήταν | ||
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| ηβαίνω | βγαίνω, ανεβαίνω | ||
| κάτας | γάτες | ||
| Κερεκήν | Κυριακή | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λαλίαν | λαλιά, φωνή | ||
| μουν | μας | ||
| νυφάδες | νύφες | ||
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| παίρ’ν’ | παίρνουν | ||
| πας̌ | μήπως, μπας και, είναι δυνατόν, μην τύχει (και) | μήν πᾶς | |
| πεντικού | ποντικού | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| πορπάτεμαν | περπάτημα | ||
| ρούζ’ | πέφτει, ρίχνει, μτφ. αναλογεί | ||
| σεβνταλούκ’ | έρωτας | sevdalık | |
| τιδέν | τίποτα | ||
| τουβάρ’ | ντουβάρι, τοίχος | duvar/dīvār | |
| τρώγ’ν’ | τρώνε | ||
| τσ̌οτίν | σκληρό, δύσκολο | çetin | |
| ’φτάγω | (ευτάγω) κάνω, φτιάχνω | εὐθειάζω | |
| χαϊβάν’ | ζώο, μτφ. ανεγκέφαλος, ανάλγητος άνθρωπος | hayvan/ḥayvān | |
| χωρίζ’ | χωρίζει, ξεχωρίζει, ξεδιαλέγει | ||
| ψ̌ην | ψυχή |

