
Στιχουργοί: Γιώργος Αμαραντίδης
Συνθέτες: Γιώργος Αμαραντίδης
Έβγα οξ̌ωκά, ας ελέπω σε, αρ’ έμπα απέσ’ και κλείδα Αν ερωτά σε η μανίκα σ’, πέ’ ατεν καν’νάν ’κ’ είδα Έναν πουλόπον έχ̌’ κι έρ’ται με τον κελαηδημόν-ι Τ’ ομμάτι͜α ’θε͜ είναι πλουμιστά, να έτονε τ’ εμόν-ι Το φίλεμαν ντ’ εδώκες με, αρνόπο μ’, έλα, να ’το! Άλλο σ’ εμέν κέσ’ μη τερείς, κάποιος εγροικά ’το
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| απέσ’ | μέσα | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| ατεν | αυτήν | ||
| έβγα | (προστ.) βγες | ||
| εγροικά | καταλαβαίνει | ||
| εδώκες | έδωσες | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έμπα | (προστ.) μπες | ||
| έρ’ται | έρχεται | ||
| έρ’ται με | μου έρχεται, μου φαίνεται | ||
| ερωτά | ρωτάει | ||
| έτονε | ήταν | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| έχ̌’ κι έρ’ται | είναι στον ερχομό, έρχεται | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καν’νάν | κανέναν | ||
| κελαηδημόν | κελάηδημα | ||
| κέσ’ | προς τα εκεί, προς το μέρος εκείνο | κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε | |
| κλείδα | (προστ.) κλείδωσε κτ με κλειδαριά, κλείσε | ||
| μανίκα | μανούλα | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| οξ̌ωκά | έξω | ||
| πέ’ | (προστ.) πες | ||
| πλουμιστά | στολισμένα, διακοσμημένα με ζωγραφιές ή κεντήματα, πολύχρωμα | pluma | |
| πουλόπον | πουλάκι | ||
| τερείς | κοιτάς | ||
| ’το | αυτό, το (προσωπική αντωνυμία) | ||
| φίλεμαν | φιλί |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| απέσ’ | μέσα | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| ατεν | αυτήν | ||
| έβγα | (προστ.) βγες | ||
| εγροικά | καταλαβαίνει | ||
| εδώκες | έδωσες | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έμπα | (προστ.) μπες | ||
| έρ’ται | έρχεται | ||
| έρ’ται με | μου έρχεται, μου φαίνεται | ||
| ερωτά | ρωτάει | ||
| έτονε | ήταν | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| έχ̌’ κι έρ’ται | είναι στον ερχομό, έρχεται | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καν’νάν | κανέναν | ||
| κελαηδημόν | κελάηδημα | ||
| κέσ’ | προς τα εκεί, προς το μέρος εκείνο | κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε | |
| κλείδα | (προστ.) κλείδωσε κτ με κλειδαριά, κλείσε | ||
| μανίκα | μανούλα | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| οξ̌ωκά | έξω | ||
| πέ’ | (προστ.) πες | ||
| πλουμιστά | στολισμένα, διακοσμημένα με ζωγραφιές ή κεντήματα, πολύχρωμα | pluma | |
| πουλόπον | πουλάκι | ||
| τερείς | κοιτάς | ||
| ’το | αυτό, το (προσωπική αντωνυμία) | ||
| φίλεμαν | φιλί |

