Έλα ποδεδίζω σε

Έλα, ποδεδίζω σε,
ψ̌ένω ωβόν και δίγω σε
Και σ’ ωτί σ’ καικά κρυφά
εγώ κάτ’ θα λέγω σε

Έλα, ποδεδίζω σε,
κάτ’ θα πουσ̌τουρίζω σε
Λίγον ας ελέπω σε,
δυο λόγι͜α ας λέγω σε

Έλα, κόρ’, μ’ εντρέπεσαι,
απ’ εμέν μη κρύφκεσαι
Η μάνα σ’ και -ν- ο κύρ’ ι-σ’
για τ’ εμέν ’κι κρούγ’νε σε

Όσο πόσον θα έχ’νε σε,
κάποτε θ’ αντρίζ’νε σε
Θα λέγ’ ατ’ς και λέγ’νε σε
εμέναν να δίγ’νε σε

Εσύ πα αν ’κι αγαπάς με,
θέλω -ν- ατό να λες με
Όσο και αν αγαπώ σε
με το ζόρ’ ’κι παίρω σε