Στιχουργοί: Γιώργος Αμαραντίδης
Συνθέτες: Γιώργος Αμαραντίδης
Έμορφοι οι νυφάδες είν’ αρ’ ας σ’ Αγουρζενόν-ι Ζιπούνα και ζιρχάρ’ φορούν κι ο πρόσωπον αλώνιν Αούτ’ ο κόσμος ψεύτικος, σ’ εμάς έν’ ερωνείαν Τρυγόνα μ’, θ’ αποθάνουμε, έλα ας φιλούμε μίαν Αναθεμά σας έρημα, ορμάνια και κοιλάδι͜α Εσάς θα σ̌ολιατεύ’νε σας κορίτσ̌ι͜α και νυφάδι͜α Σο Θεόν βαρύ να μη έν’ κάτ’ θα λέγω, παιδία Ο θάνατον ’κι σύρκεται, τσ’ εγάπ’ς αροθυμία
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| Αγουρζενόν | χωριό της Ματσούκας του Πόντου | ||
| αούτ’ | αυτός/ή/ό/ά | ||
| αποθάνουμε | πεθάνουμε | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αροθυμία | νοσταλγία | ||
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| εγάπ’ς | αγάπης | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| έμορφοι | όμορφοι/ες | ||
| έν’ | είναι | ||
| ερωνείαν | ειρωνεία | ||
| ζιπούνα | μακρύ μανικωτό φόρεμα χωρίς ραφή στους ώμους | ζιπούνι(ν)<zipon (βενετ.) | |
| ζιρχάρ’ | στολίδια της ζιπούνας | zırhar<zırh/zirih | |
| θάνατον | θάνατος | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μίαν | μια φορά | ||
| νυφάδες | νύφες | ||
| νυφάδι͜α | νύφες | ||
| ορμάνια | δάση | orman | |
| παιδία | παιδιά | ||
| σ̌ολιατεύ’νε | δίνουν χαρά, ψυχαγωγούν, μτφ. ζωντανεύουν | şenlenmek | |
| σύρκεται | τραβιέται, αντέχεται | ||
| τρυγόνα | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| τσ’ | (ως τση, άρθρο γεν. ενικού) του/της, (ως τσοι, άρθρο αιτ. πληθ.) τις, (ως ερωτημ. τσί;) ποιός; |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| Αγουρζενόν | χωριό της Ματσούκας του Πόντου | ||
| αούτ’ | αυτός/ή/ό/ά | ||
| αποθάνουμε | πεθάνουμε | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αροθυμία | νοσταλγία | ||
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| εγάπ’ς | αγάπης | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| έμορφοι | όμορφοι/ες | ||
| έν’ | είναι | ||
| ερωνείαν | ειρωνεία | ||
| ζιπούνα | μακρύ μανικωτό φόρεμα χωρίς ραφή στους ώμους | ζιπούνι(ν)<zipon (βενετ.) | |
| ζιρχάρ’ | στολίδια της ζιπούνας | zırhar<zırh/zirih | |
| θάνατον | θάνατος | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μίαν | μια φορά | ||
| νυφάδες | νύφες | ||
| νυφάδι͜α | νύφες | ||
| ορμάνια | δάση | orman | |
| παιδία | παιδιά | ||
| σ̌ολιατεύ’νε | δίνουν χαρά, ψυχαγωγούν, μτφ. ζωντανεύουν | şenlenmek | |
| σύρκεται | τραβιέται, αντέχεται | ||
| τρυγόνα | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| τσ’ | (ως τση, άρθρο γεν. ενικού) του/της, (ως τσοι, άρθρο αιτ. πληθ.) τις, (ως ερωτημ. τσί;) ποιός; |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 