Θεέ μ’, Θεέ μ’

Δέβα και ποίσον, τεμερτσ̌ή,
σιδερένεν καρδίαν
Απάν’ ντο κρούει να θρύφκεται,
να μη ματών’ καμίαν

Θεέ μ’, Θεέ μ’,
για δείξον έλεος
Για ντως την ψ̌η μ’ και βγάλον,
βάλον το χ̌έρι Σ’, βάλον
Βάλον το χ̌έρι Σ’, βάλον,
για ντως την ψ̌η μ’ και βγάλον

Ας έτον, ήλε μ’ φωταχτέ,
να δί’ς με οπίσ’ τα χρόνια μ’
Ν’ ελέπω ομμάτι͜α εγνώριμα
π’ εχάθαν ας σα πόνια

Θεέ μ’, Θεέ μ’,
για δείξον έλεος
Για ντως την ψ̌η μ’ και βγάλον,
βάλον το χ̌έρι Σ’, βάλον
Βάλον το χ̌έρι Σ’, βάλον,
για ντως την ψ̌η μ’ και βγάλον

Σα υστερνά τα ώρας ι-μ’
ποίσον το χατιρόπο μ’
και στείλον έναν άγγελον
να σύρ’ αχπάν’ το ψ̌όπο μ’

Θεέ μ’, Θεέ μ’,
για δείξον έλεος
Για ντως την ψ̌η μ’ και βγάλον,
βάλον το χ̌έρι Σ’, βάλον
Βάλον το χ̌έρι Σ’, βάλον,
για ντως την ψ̌η μ’ και βγάλον

Θεέ μ’, Θεέ μ’,
για δείξον έλεος
Για ντως την ψ̌η μ’ και βγάλον,
βάλον το χ̌έρι Σ’, βάλον
Βάλον το χ̌έρι Σ’, βάλον,
για ντως την ψ̌η μ’ και βγάλον