Στιχουργοί: Γιάννης Βασιλειάδης
Συνθέτες: Αλέξανδρος Παρχαρίδης
Εμπροστία σο χωνόν ατέ σύρ’ όλιον το ζορ’ Σ’ εμέτερον τη σεβντάν οι τουσ̌μάν’ εύραν πελιάν Οι τουσ̌μάν’ εύραν πελιάν για τ’ εμάς τρανόν χαράν Και -ν- η πίτα αφκά σο σατς, πουλί μ’, ξεροκοκκινίζ’ Αέτσ’ έν’ ο πρόσωπο σ’ τα χ̌είλια μ’ όντες φιλείς Τα χ̌είλια μ’ όντες φιλείς, τσίαν άψιμον εμείς! Πουλί μ’, και σο παρακάθ’ ίγκλικαν¹ πα λέγομεν Εύρα, έρθεν η σειρά μ’, σ’ οσπιτόπο σ’ κοιμούμαι Σ’ οσπιτόπο σ’ κοιμούμαι, ’κεί θέλω να ευρίουμαι Πουλί μ’, τα φιλέματα σ’ γλυκέα άμον σ̌εκέρ’ Έρθεν, ψ̌η μ,’ εμέρωσεν και -ν- ύπνος εμάς ’κι παίρ’ Και -ν- ύπνος εμάς ’κι παίρ’, ψ̌η μ’, εγέντον μεσημέρ’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αέτσ’ | έτσι | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ατέ | αυτή | ||
| αφκά | κάτω | ||
| άψιμον | φωτιά | ||
| γλυκέα | (επιρρ.) γλυκά | ||
| εγέντον | έγινε | ||
| εμέρωσεν | ξημέρωσε | ||
| εμέτερον | δικός/ή/ό μου | ἡμέτερος | |
| εμπροστία | πυροστιά | ||
| έν’ | είναι | ||
| έρθεν | ήρθε | ||
| εύρα | βρήκα, (ιδιωμ. προστ.) βρες | ||
| εύραν | βρήκαν | ||
| ευρίουμαι | βρίσκομαι | ||
| ίγκλικαν | ονομασία παιδικού παιχνιδιού της εποχής | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κοιμούμαι | κοιμάμαι | ||
| όλιον | όλο, ολόκληρο | ||
| όντες | όταν | ||
| οσπιτόπο | σπιτάκι | hospitium<hospes + -όπον | |
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| παρακάθ’ | συνάθροιση, ολονυχτία | ||
| πελιάν | βάσανο, σκοτούρα | bela | |
| σατς | κυρτός λαμαρινένιος δίσκος που έμπαινε πάνω στη φωτιά | sac | |
| σεβντάν | αγάπη, έρωτα | sevda/sevdā | |
| σ̌εκέρ’ | ζάχαρη, γλυκό/ά | şeker < şakar (περσ.) < śakkharā (οψ. σανσκ.) < śárkarā (σανσκριτ.) | |
| σύρ’ | σύρω/ει, τραβάω/ει, ρίχνω/ει | ||
| τουσ̌μάν’ | εχθροί | düşman/duşmān | |
| τσίαν | σπίθα | ||
| φιλείς | φιλάς | ||
| φιλέματα | φιλιά | ||
| χωνόν | εστία, χωνευτήρι | χῶνος < χόανος | |
| ψ̌η | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αέτσ’ | έτσι | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ατέ | αυτή | ||
| αφκά | κάτω | ||
| άψιμον | φωτιά | ||
| γλυκέα | (επιρρ.) γλυκά | ||
| εγέντον | έγινε | ||
| εμέρωσεν | ξημέρωσε | ||
| εμέτερον | δικός/ή/ό μου | ἡμέτερος | |
| εμπροστία | πυροστιά | ||
| έν’ | είναι | ||
| έρθεν | ήρθε | ||
| εύρα | βρήκα, (ιδιωμ. προστ.) βρες | ||
| εύραν | βρήκαν | ||
| ευρίουμαι | βρίσκομαι | ||
| ίγκλικαν | ονομασία παιδικού παιχνιδιού της εποχής | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κοιμούμαι | κοιμάμαι | ||
| όλιον | όλο, ολόκληρο | ||
| όντες | όταν | ||
| οσπιτόπο | σπιτάκι | hospitium<hospes + -όπον | |
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| παρακάθ’ | συνάθροιση, ολονυχτία | ||
| πελιάν | βάσανο, σκοτούρα | bela | |
| σατς | κυρτός λαμαρινένιος δίσκος που έμπαινε πάνω στη φωτιά | sac | |
| σεβντάν | αγάπη, έρωτα | sevda/sevdā | |
| σ̌εκέρ’ | ζάχαρη, γλυκό/ά | şeker < şakar (περσ.) < śakkharā (οψ. σανσκ.) < śárkarā (σανσκριτ.) | |
| σύρ’ | σύρω/ει, τραβάω/ει, ρίχνω/ει | ||
| τουσ̌μάν’ | εχθροί | düşman/duşmān | |
| τσίαν | σπίθα | ||
| φιλείς | φιλάς | ||
| φιλέματα | φιλιά | ||
| χωνόν | εστία, χωνευτήρι | χῶνος < χόανος | |
| ψ̌η | ψυχή |
¹ Ίγκλικαν ή ίγκλικας, παιδικό παιχνίδι της εποχής κατά το οποίο κάποιο παιδί σκεφτόταν με το νου του ένα σπίτι του χωριού και τα υπόλοιπα προσπαθούσαν να μαντέψουν με ερωτήσεις ποιό σπίτι ήταν αυτό. Η δε στιχομυθία, παραδειγματικά, λάμβανε χώρα ως εξής: - Ίγκλικας! - Πού κοιμάσαι; - Σ’ Αγουρσίτ’κα - Πόσα είναι εκεί; - Τρία κοκόια και δύο τσ̌ιτσ̌ία και προσπαθούσαν να βρούνε ποιό σπίτι είχε τρία κοκόια (κοκοράκια=αγόρια) και δύο τσ̌ιτσ̌ία (κοτοπουλάκια=κορίτσια)
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 