Για τ’ εσέν κρούει η καρδία μ’

Τ’ ομματόπα σ’ σαν τερώ
μαεμένον ’κ’ επορώ
Για τ’ εσέν εγώ ζαντύνω,
πάω πίνω και μεθύνω

Σο καρδόπο μ’ άλλε ’κ’ έν’,
η εγάπη μ’ έναν έν’
Θ’ αγαπώ σε -ν- όσο ζω
και το λόγο μ’ θα κρατώ

Για τ’ εσέν κρούει η καρδία μ’,
για τ’ εσέν η τραγωδία μ’
και τα όνειρα ντ’ ευτάω,
για τ’ εσέν...όθεν κι αν πάω!

Τ’ ομματόπα σ’ σαν τερούν
άλλον τ’ εμά θα δα̤κρούν
Κι αν θα χάνω σε, πουλόπο μ’,
’ίνουμαι καλογερόπον

Σο καρδόπο μ’ άλλε ’κ’ έν’,
η εγάπη μ’ έναν έν’
Θ’ αγαπώ σε -ν- όσο ζω
και το λόγο μ’ θα κρατώ

Για τ’ εσέν κρούει η καρδία μ’,
για τ’ εσέν η τραγωδία μ’
και τα όνειρα ντ’ ευτάω,
για τ’ εσέν...όθεν κι αν πάω!

Σο καρδόπο μ’ άλλε ’κ’ έν’,
η εγάπη μ’ έναν έν’
Θ’ αγαπώ σε -ν- όσο ζω
και το λόγο μ’ θα κρατώ

Για τ’ εσέν κρούει η καρδία μ’,
για τ’ εσέν η τραγωδία μ’
και τα όνειρα ντ’ ευτάω,
για τ’ εσέν...όθεν κι αν πάω!

Για τ’ εσέν κρούει η καρδία μ’,
για τ’ εσέν η τραγωδία μ’
και τα όνειρα ντ’ ευτάω,
για τ’ εσέν...όθεν κι αν πάω!