.
.
Και μελεσσίδ’ μελεσσιδόπον

Μίαν κι αλλομίαν

Μίαν κι αλλομίαν
fullscreen
Έναν έμορφον
κορίτσ’ καστανόν
έφαεν και την καρδία μ’
και την ψ̌ην τ’ εμόν

Μίαν κι αλλομίαν
θέλ’ τ’ αρνί μ’, ’κι θέλ’
ας σα χ̌είλι͜α τ’ς τσ̌ιτσ̌ανίζω,
πουλί μ’, και το μέλ’

Έρθ’ ο χ̌ειμωγκόν
κι ο ήλον ’κι χουλέν’
Ήλιος έν’ τ’ εμόν τ’ αρνόπον
και -ν- εμέν ζεσταίν’

Μίαν κι αλλομίαν
θέλ’ τ’ αρνί μ’, ’κι θέλ’
ας σα χ̌είλι͜α τ’ς τσ̌ιτσ̌ανίζω,
πουλί μ’, και το μέλ’

Όνταν έχω εγώ
το γιαβρίν τ’ εμόν
πάω χάμαι ση σκοτίαν,
άλλο μη μερών’

Μίαν κι αλλομίαν
θέλ’ τ’ αρνί μ’, ’κι θέλ’
Ας σα χ̌είλι͜α τ’ς τσ̌ιτσ̌ανίζω,
πουλί μ’, και το μέλ’

Μίαν κι αλλομίαν
θέλ’ τ’ αρνί μ’, ’κι θέλ’
Ας σα χ̌είλι͜α τ’ς τσ̌ιτσ̌ανίζω,
πουλί μ’, και το μέλ’
Ας σα χ̌είλι͜α τ’ς τσ̌ιτσ̌ανίζω,
πουλί μ’, και το μέλ’
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
αλλομίανάλλη μια φορά
αρνόποναρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
ας σααπ’ τα ασό σα (από τα)
γιαβρίνμωρό, μικρό, παιδί yavru
εμόνδικός/ή/ό μου ἐμοῦ
έμορφονόμορφο
έν’είναι
έρθ’ήρθε
έφαενέφαγε
’κιδεν οὐκί<οὐχί
μέλ’μέλι
μερών’μερώνει, ξημερώνει
μίανμια φορά
όντανόταν
σκοτίανσκοτάδι
τσ̌ιτσ̌ανίζωαπομυζώ
χ̌ειμωγκόν(ονομ.) χειμώνας, (γεν.) χειμώνα
χάμαιχάνομαι, μτφ. πεθαίνω
χουλέν’ζεσταίνει, θερμαίνει
ψ̌ηνψυχή
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
αλλομίανάλλη μια φορά
αρνόποναρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
ας σααπ’ τα ασό σα (από τα)
γιαβρίνμωρό, μικρό, παιδί yavru
εμόνδικός/ή/ό μου ἐμοῦ
έμορφονόμορφο
έν’είναι
έρθ’ήρθε
έφαενέφαγε
’κιδεν οὐκί<οὐχί
μέλ’μέλι
μερών’μερώνει, ξημερώνει
μίανμια φορά
όντανόταν
σκοτίανσκοτάδι
τσ̌ιτσ̌ανίζωαπομυζώ
χ̌ειμωγκόν(ονομ.) χειμώνας, (γεν.) χειμώνα
χάμαιχάνομαι, μτφ. πεθαίνω
χουλέν’ζεσταίνει, θερμαίνει
ψ̌ηνψυχή
Μίαν κι αλλομίαν

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost