.
.
Τη ξενιτείας

Τη ξενιτείας

Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Τη ξενιτείας
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
fullscreen
Τη ξενιτείας τα νερά
θολά και ματωμένα
Που επορεί και πίν’ α̤τα
ας έρ’ται μετ’ εμένα

Η ξενιτει͜ά κι ο θάνατον,
τα δύο έναν είναι
Εζύασαν κι ετέρεσαν,
η ξενιτει͜ά βαρύν έν’

Ανάθεμα σε, ξενιτει͜ά,
σον τόπο σ’ ντο κρατείς με
Εμαύρυνες το καρδόπο μ’,
εμέν ξάι ’κι πονείς με

Σην ξενιτει͜άν π’ αχπάσ̌κεται
έχ̌ει δύο καρδίας
Το έναν έν’ τη ξενιτει͜άς,
τ’ άλλο τ’ αροθυμίας
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
αροθυμίας(γεν.) νοσταλγίας, (πληθ.) νοσταλγίες
αχπάσ̌κεταιαναχωρεί, φεύγει, κινεί για
εμαύρυνεςμαύρισες
έν’είναι
επορείμπορεί
έρ’ταιέρχεται
ετέρεσανκοίταξαν
θάνατονθάνατος
καρδίας(τη, γεν.) καρδιάς, (τα, ονομ. πληθ.) καρδιές
καρδόποκαρδούλα
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κρατείςκρατάς
μετ’μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
ξάικαθόλου
πίν’πίνω/ει
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
αροθυμίας(γεν.) νοσταλγίας, (πληθ.) νοσταλγίες
αχπάσ̌κεταιαναχωρεί, φεύγει, κινεί για
εμαύρυνεςμαύρισες
έν’είναι
επορείμπορεί
έρ’ταιέρχεται
ετέρεσανκοίταξαν
θάνατονθάνατος
καρδίας(τη, γεν.) καρδιάς, (τα, ονομ. πληθ.) καρδιές
καρδόποκαρδούλα
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κρατείςκρατάς
μετ’μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
ξάικαθόλου
πίν’πίνω/ει
Τη ξενιτείας

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost