Αρνί μ’, το δαχτυλίδ’ τ’ εσόν

[Και -ν-] Αρνί μ’, το δαχτυλίδ’ τ’ εσόν
και το χαλκωματένεν, [γιαρ]
[και -ν-] ατό εγώ ’κι αλλάζ’ ατο
μ’ έναν μαλαματένεν [γιαρ]

Έναν έμορφον κορτσόπον
εγώ αγαπώ
και χωρίς ατέν σον κόσμον
’κ’ επορώ να ζω

[Και -ν-] Αρνί μ’, το πόι σ’ τ’ έμορφον
κι άλλ’ έμορφον το ψ̌όπο σ’ [γιαρ]
[Αχ!] Πώς ’κ’ επορώ να χορτάζ’ ατο
τ’ έμορφον τ’ εγκαλιόπο σ’; [γιαρ]

Έναν έμορφον κορτσόπον
εγώ αγαπώ
και χωρίς ατέν σον κόσμον
’κ’ επορώ να ζω

[Και] Να επόρ’να και να εβάλλ’να σε
απέσ’ σο κεμεντζ̌όπο μ’ [γιαρ]
[Και -ν-] Επέγ’να, αρνί μ’, και -ν- έπαιζα
σ’ έναν έρημον τόπον [γιαρ]

Έναν έμορφον κορτσόπον
εγώ αγαπώ
και χωρίς ατέν σον κόσμον
’κ’ επορώ να ζω