Παιδία, εγώ πα είχα
έναν πατέραν
Εχάσα τον και ενοίεν
σην καρδι͜ά μ’ γεράν
Κλαίγω και μοιρολογώ σε,
αραᶥεύω σε
Αχ! πάπα μ’, πάντα σο νου μ’
εγώ έχω σε
Κλαίγω και μοιρολογώ σε,
αραᶥεύω σε
Αχ! κύρη μ’, πάντα σο νου μ’
εγώ έχω σε
Κάθουμαι κα’, νουνίζω σε
θαρρώ ελέπω σε
Όσον δι͜αβαίνουν τα χρόνι͜α μ’
αροθυμώ σε
Κλαίγω και μοιρολογώ σε,
αραᶥεύω σε
Αχ! πάπα μ’, πάντα σο νου μ’
εγώ έχω σε
Κλαίγω και μοιρολογώ σε,
αραᶥεύω σε
Αχ! κ̌ύρη μ’, πάντα σο νου μ’
εγώ έχω σε
Πατέρα μ’/Κ̌ύρη μου, ’κι ανασπάλλω σε,
εγώ καμίαν
Να ζεις πάντα απέσ’ σην ψ̌η μ’
και σην καρδία μ’
Κλαίγω και μοιρολογώ σε,
αραᶥεύω σε
Αχ! πατέρα μ’, πάντα σο νου μ’
εγώ έχω σε
Κλαίγω και μοιρολογώ σε,
αραᶥεύω σε
Αχ! κ̌ύρη μ’, απέσ’ σο νου μ’
πάντα έχω σε
Κλαίγω και μοιρολογώ σε,
αραᶥεύω σε
Αχ! πάπα μ’, πάντα σο νου μ’
εγώ έχω σε
Κλαίγω και μοιρολογώ σε,
αραᶥεύω σε
Αχ! κύρη μ’, απέσ’ σο νου μ’
πάντα έχω σε
