Χάμαι, ρίζα μ’, για τ’ εσέν

Εσύ αν εθάρρεσες
εμέναν θα περιπαί͜εις
εγώ πα θ’ ευτάγω σε
σην καρδι͜ά σ’ εμέν να έ͜εις

Χάμαι, ρίζα μ’, για τ’ εσέν
τη σεβτάς είσαι καϊτέ
κι εγώ έχω μυστικόν,
σεβτάς λόγια και σκοπόν

Μάθα, πουλί μ’, η εγάπ’
’κ’ ’ίνεται άμον ντο λες
Εσύ πάντα πεκιαρλούκ’
κι εγώ σ’ άψιμον απέσ’

Χάμαι, ρίζα μ’, για τ’ εσέν
τη σεβτάς είσαι καϊτέ
κι εγώ έχω μυστικόν
σεβτάς λόγια και σκοπόν

Ατώρα έρθεν η σειρά μ’,
θα ερωτώ τον ανοιχτήν
πώς να καίω το καρδόπο σ’
άμον ντ’ έκαψες την ψ̌η μ’

Χάμαι, ρίζα μ’, για τ’ εσέν
τη σεβτάς είσαι καϊτέ
κι εγώ έχω μυστικόν
σεβτάς λόγια και σκοπόν

Χάμαι, ρίζα μ’, για τ’ εσέν
τη σεβτάς είσαι καϊτέ
Κι εγώ έχω μυστικόν
σεβτάς λόγια και σκοπόν