Στιχουργοί: Γρηγόρης Συμεωνίδης
Συνθέτες: Γρηγόρης Συμεωνίδης
Έν’ πολλά βαρύς ο πόνον και -ν- ατό έν’ άδικον Έφυεν τ’ εμόν τ’ αρνόπον, έκαψεν το καρδόπο μ’ Πουλί μ’, σο καλόν να πας, έναν μόνο μ’ ανασπάλλτς πως τη κοσμί’ η κακία εχώρτσεν τα δύο ψ̌ήα Εύρανε σε τυχερόν, έμορφον, πολλά καλόν Το καρδόπο σ’ να ρωτάς πριν ατείντς να απαντάς Πουλί μ’, σο καλόν να πας, έναν μόνο μ’ ανασπάλλτς πως τη κοσμί’ η κακία εχώρτσεν τα δύο ψ̌ήα Εγώ εξέρω -ν- αγαπάς με, για τ’ εμέν πονείς και χάσαι ’Κ’ επορείς να ’φτάς κι αλλιώς, άλλος έν’ ο τυχερός Πουλί μ’, σο καλόν να πας, έναν μόνο μ’ ανασπάλλτς πως τη κοσμί’ η κακία εχώρτσεν τα δύο ψ̌ήα
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| ανασπάλλτς | ξεχνάς | ||
| αρνόπον | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| ατείντς | αυτούς | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έμορφον | όμορφο | ||
| έν’ | είναι | ||
| επορείς | μπορείς | ||
| εύρανε | βρήκαν | ||
| έφυεν | έφυγε | ||
| εχώρτσεν | χώρισε, ξεχώρισε, διάλεξε | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| κοσμί’ | κόσμου | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| ’φτάς | (ευτάς) κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
| χάσαι | χάνεσαι | ||
| ψ̌ήα | ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| ανασπάλλτς | ξεχνάς | ||
| αρνόπον | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| ατείντς | αυτούς | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έμορφον | όμορφο | ||
| έν’ | είναι | ||
| επορείς | μπορείς | ||
| εύρανε | βρήκαν | ||
| έφυεν | έφυγε | ||
| εχώρτσεν | χώρισε, ξεχώρισε, διάλεξε | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| κοσμί’ | κόσμου | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| ’φτάς | (ευτάς) κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
| χάσαι | χάνεσαι | ||
| ψ̌ήα | ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 