Μικρέσσα παλαλέσσα

Αχ! εσύ μικρέσσα,
έμορφος και παλαλέσσα
Λες, χαρεντερί͜εις με
ὰμα φίλεμαν ’κι δί’ς με

Έναν φιλέμαν για δος με,
πέει με, πέει με «αγαπώ σε»
Πουλί μ’, εγώ θ’ αποθάνω,
κρίμαν τη ζωή μ’ να χάνω

Μαύρα τ’ ομματόπα σ’
και φωτίαν τα χ̌ειλόπα σ’
Το κορμί σ’ λαμπάδαν,
ωχ! ν’ αηλί τ’ εμόν τη μάναν

Τα νεότητα μ’ θα χάνω,
πριν την ώρα μ’ θ’ αποθάνω
Αχ! γιατί να μη πονείς με,
σο ταφίν εσύ θα στείλτς με

Κλαίω και νουνίζω,
αχ! το ψ̌όπο μ’ τυρα̤ννίζω
Σ’ όρωμα μ’ ελέπω
σο γιάνι σ’ εγώ να στέκω

Τον καιρό μ’ αέτσ’ δεβάζω,
απέσ’ σο κρεβάτι μ’ βράζω
Αχ! μερών’ και ’κι κοιμούμαι,
με το νούνιγμα σ’ μερούμαι