Στιχουργοί: Τάκης Παπαδόπουλος
Συνθέτες: Τάκης Παπαδόπουλος
Βάλε σα ποτήρα̤ κρασίν ας πίνουμε μαζί και έλα ας φιλίουμες εμείς ους το πρωί Εκείνε εράευεν χαράν, εγώ παρηγορίαν Τρανόν άψιμον σα χ̌είλι͜α, φωτία σην καρδίαν Ση φεγγαρί’ το φώταγμαν εκεί -ν- ους να μερών’ Σο γλυκύν τ’ εγκαλόπον ατ’ς η νύχτα έτον μικρόν Ους το πρωί εφίλ’νε με, εφίλ’να ’τεν κι εγώ Ντ’ εσάρευε μας τ’ άψιμον ’κ’ ενεβζήν’νεν νερόν Ση γούλα μ’ εκρεμάουτουν, εκωνωπίουμ’νες Εσφιχταεγκαλά̤σκουμ’νες¹ και έναν ’ίνουμ’νες Ψιθυριστά σ’ ωτίν καικά έλεεν «αγαπώ σε» Ερώτανεν να λέγ’ ατεν «εγώ πα αγαπώ σε» Ερώτανεν να λέγ’ ατεν «αρ’ έλα ας φιλώ σε»
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ατεν | αυτήν | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| άψιμον | φωτιά | ||
| γλυκύν | γλυκιά/ό | ||
| γούλα | λαιμός | gula | |
| εγκαλόπον | αγκαλιά, αγκαλίτσα | ||
| εκείνε | εκείνη | ||
| εκρεμάουτουν | κρεμόταν | ||
| εκωνωπίουμ’νες | κυλιόμασταν κατά γης | ||
| έλεεν | έλεγε | ||
| ενεβζήν’νεν | έσβηνε | ||
| εράευεν | έψαχνε, αναζητούσε | aramak | |
| ερώτανεν | ρωτούσε | ||
| εσάρευε | τύλιγε, περικύκλωνε, αγκάλιαζε, μτφ. άρεζε σε | sarmak | |
| έτον | ήταν | ||
| εφίλ’να | φιλούσα | ||
| εφίλ’νε | φιλούσε | ||
| ’ίνουμ’νες | γινόμασταν | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καικά | προς τα κάτω, εκεί ακριβώς, κοντά | ||
| μερών’ | μερώνει, ξημερώνει | ||
| ους | ως, μέχρι | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παρηγορίαν | παρηγοριά | ||
| ’τεν | αυτήν | ||
| φιλίουμες | φιλιόμαστε | ||
| φώταγμαν | φωτισμός, λαμποκόπημα | ||
| ωτίν | αυτί |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ατεν | αυτήν | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| άψιμον | φωτιά | ||
| γλυκύν | γλυκιά/ό | ||
| γούλα | λαιμός | gula | |
| εγκαλόπον | αγκαλιά, αγκαλίτσα | ||
| εκείνε | εκείνη | ||
| εκρεμάουτουν | κρεμόταν | ||
| εκωνωπίουμ’νες | κυλιόμασταν κατά γης | ||
| έλεεν | έλεγε | ||
| ενεβζήν’νεν | έσβηνε | ||
| εράευεν | έψαχνε, αναζητούσε | aramak | |
| ερώτανεν | ρωτούσε | ||
| εσάρευε | τύλιγε, περικύκλωνε, αγκάλιαζε, μτφ. άρεζε σε | sarmak | |
| έτον | ήταν | ||
| εφίλ’να | φιλούσα | ||
| εφίλ’νε | φιλούσε | ||
| ’ίνουμ’νες | γινόμασταν | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καικά | προς τα κάτω, εκεί ακριβώς, κοντά | ||
| μερών’ | μερώνει, ξημερώνει | ||
| ους | ως, μέχρι | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παρηγορίαν | παρηγοριά | ||
| ’τεν | αυτήν | ||
| φιλίουμες | φιλιόμαστε | ||
| φώταγμαν | φωτισμός, λαμποκόπημα | ||
| ωτίν | αυτί |
¹ Αδόκιμος τύπος αντί του ορθότερου «εσπιχταγκαλά̤σκουμ’νες»=αγκαλιαζόμασταν σφιχτά
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 