Στιχουργοί: Βασίλης Μωυσιάδης
Συνθέτες: Νίκος Σαββίδης
Το τυχερό μ’ σα χ̌ειλόπα σ’, πουλόπο μ’, κρεμαγμένον Άμον ραφίδ’ ας κόπεται αν έν’ ατό γραμμένον Χαράς φτερά για να πετώ, παρακαλώ σε, δος με Αν ’κ’ επορείς, σο καρδόπο μ’ έπαρ’ μαχ̌αίρ’ και ντως με Γλυκύν θα έν’ γιόξα πικρόν και τη στομί’ σ’ ο λόγον Χαράν θα δί’ς να χ̌αίρουμαι γιά μαχ̌αιρέας πόνον Χαράς φτερά για να πετώ, παρακαλώ σε, δος με Αν ’κ’ επορείς, σο καρδόπο μ’ έπαρ’ μαχ̌αίρ’ και ντως με Ντό θα λες με, νούντσον καλά κι ας έν’ ας σην καρδία σ’ Κι αρ’ έναν ξάι πα τάραξον, ψ̌η μ’, ας σην ανθρωπία σ’ Χαράς φτερά για να πετώ, παρακαλώ σε, δος με Αν ’κ’ επορείς, σο καρδόπο μ’ έπαρ’ μαχ̌αίρ’ και ντως με
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ανθρωπία | ανθρωπιά | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ας σην | απ’ την | ασό σην (από την) | |
| γιά | είτε, ή | ya/yā | |
| γιόξα | ή μήπως/ή | yoksa | |
| γλυκύν | γλυκιά/ό | ||
| δί’ς | δίνεις | ||
| δος | δώσε | ||
| έν’ | είναι | ||
| έναν ξάι | λίγο, μια σταλιά | ||
| έπαρ’ | (προστ.) πάρε | ||
| επορείς | μπορείς | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| κόπεται | κόβεται | ||
| κρεμαγμένον | κρεμασμένος/η/ο | ||
| μαχ̌αίρ’ | μαχαίρι | ||
| μαχ̌αιρέας | (ον. πληθ., τα) μαχαιριές, (γεν. εν., τη) μαχαιριάς | ||
| νούντσον | (προστ.) σκέψου | ||
| ντως | (προστ.) χτύπα | ||
| ξάι | καθόλου | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| ραφίδ’ | κλωστή, νήμα | ||
| στομί’ | στόματος | ||
| τάραξον | (προστ.) ανάμιξε, ανακάτεψε, μπλέξε | ||
| χ̌αίρουμαι | χαίρομαι | ||
| χ̌ειλόπα | χειλάκια | ||
| ψ̌η | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ανθρωπία | ανθρωπιά | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ας σην | απ’ την | ασό σην (από την) | |
| γιά | είτε, ή | ya/yā | |
| γιόξα | ή μήπως/ή | yoksa | |
| γλυκύν | γλυκιά/ό | ||
| δί’ς | δίνεις | ||
| δος | δώσε | ||
| έν’ | είναι | ||
| έναν ξάι | λίγο, μια σταλιά | ||
| έπαρ’ | (προστ.) πάρε | ||
| επορείς | μπορείς | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| κόπεται | κόβεται | ||
| κρεμαγμένον | κρεμασμένος/η/ο | ||
| μαχ̌αίρ’ | μαχαίρι | ||
| μαχ̌αιρέας | (ον. πληθ., τα) μαχαιριές, (γεν. εν., τη) μαχαιριάς | ||
| νούντσον | (προστ.) σκέψου | ||
| ντως | (προστ.) χτύπα | ||
| ξάι | καθόλου | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| ραφίδ’ | κλωστή, νήμα | ||
| στομί’ | στόματος | ||
| τάραξον | (προστ.) ανάμιξε, ανακάτεψε, μπλέξε | ||
| χ̌αίρουμαι | χαίρομαι | ||
| χ̌ειλόπα | χειλάκια | ||
| ψ̌η | ψυχή |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 