Συ τερείς με και γελάς

Έμπρι͜α μ’ χόρεψον, πουλί μ’, [αμάν]
να χαρεντερί͜εις την ψ̌η μ’
Το ποϊόπο σ’ πιτσ̌ιμλίν, [αμάν]
η καρδία μ’ σεβνταλίν

Τ’ εγκαλιόπο σ’ για τ’ εμέν
ο Παράδεισον θα έν’
και το λόγο μ’ θα κρατώ, [αμάν]
εσέν μόνο θ’ αγαπώ

Τα μαλλία σ’ είν’ ξανθά [αμάν]
’γώ ευτάγω παλαλά
Πουλί μ’, σίτι͜α τραγωδώ [αμάν]
σ’ ομμάτι͜α εσέν τερώ

Τ’ εγκαλιόπο σ’ για τ’ εμέν
ο Παράδεισον θα έν’
και το λόγο μ’ θα κρατώ, [αμάν]
εσέν μόνο θ’ αγαπώ

Συ τερείς με και γελάς [αμάν]
κι όλεν τσ̌αλίμι͜α ευτάς
Η σεβντά σ’ σην ψ̌η μ’ θ’ ανοί͜ει
τη γεράν και θα πονεί

Τ’ εγκαλιόπο σ’ για τ’ εμέν
ο Παράδεισον θα έν’
και το λόγο μ’ θα κρατώ, [αμάν]
εσέν μόνο θ’ αγαπώ