Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Αητέντς επαραπέτανεν ψηλά σα επουράνι͜α [Ούι! αμάν! αμάν! (x2)] Είχ̌εν τ’ αντζία τ’ κόκκινα και το κουδούκ’ν ατ’ μαύρον [Ούι! αμάν! αμάν! (x2)] Εκράτ’νεν και σα κάντζι͜α του παλληκαρί’ βραχ̌ι͜όνας [Ούι! αμάν! αμάν! (x2)] -Αητέ μ’, για δος με ας σο κρατείς για πέει με όθεν κείται; [Ούι! αμάν! αμάν! (x2)] -Ας σο κρατώ ’κι δίγω σε, αρ’ όθεν κείται λέγω [Ούι! αμάν! αμάν! (x2)] Ακεί σο πέραν το ραχ̌ίν, σ’ ελάτι͜α επεκεί μέρος Τραντέλλεναν εσκότωσαν και κείται ματωμένος Μαύρα πουλία τρώγ’ν’ ατον και άσπρα τριγυλίσκουν -Φατέστε, πουλία μ’, φατέστε! Φατέστε τον καρίπην [Ούι! αμάν! αμάν! (x2)] Σην θάλασσαν κολυμπετής σ’ ορμάνι͜α πεχλιβάνος [Ούι! αμάν! αμάν! (x2)] Σον πόλεμον Τραντέλλενας, Ρωμαίικον παλληκάριν! [Ούι! αμάν! αμάν! (x2)]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αητέντς | αητός | ||
| ακεί | εκεί | ||
| αντζία | πόδια, μηροί | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| βραχ̌ι͜όνας | βραχίονες, μπράτσα | βραχίων | |
| δίγω | δίνω | ||
| δος | δώσε | ||
| εκράτ’νεν | κρατούσε | ||
| ελάτι͜α | έλατα | ||
| επαραπέτανεν | παραπετούσε, πετούσε πολλή ώρα ή πολύ ψηλά | ||
| επεκεί | από εκεί, από τότε, ύστερα, κατόπιν | ||
| κάντζι͜α | νύχια | kanca<ganzo (βενετ.)<γαμψός ή ganskyos=κλαδί (πρωτοκελτικά) | |
| καρίπην | ξένο, μοναχικό, φτωχό, ανήμπορο | garip/ġarīb | |
| κείται | κείτεται, ξαπλώνει | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κολυμπετής | κολυμβητής | ||
| κουδούκ’ν | ράμφος | ||
| κρατείς | κρατάς | ||
| όθεν | όπου, οπουδήποτε, σε όποιον | ||
| ορμάνι͜α | δάση | orman | |
| παλληκαρί’ | παλληκαριού | παλληκάριον<πάλληξ, πάλλαξ | |
| πέει | (προστ.) πες | ||
| πεχλιβάνος | κυρ. παλαιστής, μτφ. παλληκάρι, ανδρειωμένος | pehlivan/pehlevān | |
| ραχ̌ίν | βουνό, ράχη | ||
| ρωμαίικον | αυτό που είναι των Ρωμιών, ελληνικό | ||
| Τραντέλλεναν | τριάντα φορές Έλληνα | ||
| Τραντέλλενας | ο τριάντα φορές Έλληνας | ||
| τριγυλίσκουν | τριγυρίζουν, περιτριγυρίζουν | ||
| τρώγ’ν’ | τρώνε | ||
| φατέστε | (προστ.) φάτε |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αητέντς | αητός | ||
| ακεί | εκεί | ||
| αντζία | πόδια, μηροί | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| βραχ̌ι͜όνας | βραχίονες, μπράτσα | βραχίων | |
| δίγω | δίνω | ||
| δος | δώσε | ||
| εκράτ’νεν | κρατούσε | ||
| ελάτι͜α | έλατα | ||
| επαραπέτανεν | παραπετούσε, πετούσε πολλή ώρα ή πολύ ψηλά | ||
| επεκεί | από εκεί, από τότε, ύστερα, κατόπιν | ||
| κάντζι͜α | νύχια | kanca<ganzo (βενετ.)<γαμψός ή ganskyos=κλαδί (πρωτοκελτικά) | |
| καρίπην | ξένο, μοναχικό, φτωχό, ανήμπορο | garip/ġarīb | |
| κείται | κείτεται, ξαπλώνει | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κολυμπετής | κολυμβητής | ||
| κουδούκ’ν | ράμφος | ||
| κρατείς | κρατάς | ||
| όθεν | όπου, οπουδήποτε, σε όποιον | ||
| ορμάνι͜α | δάση | orman | |
| παλληκαρί’ | παλληκαριού | παλληκάριον<πάλληξ, πάλλαξ | |
| πέει | (προστ.) πες | ||
| πεχλιβάνος | κυρ. παλαιστής, μτφ. παλληκάρι, ανδρειωμένος | pehlivan/pehlevān | |
| ραχ̌ίν | βουνό, ράχη | ||
| ρωμαίικον | αυτό που είναι των Ρωμιών, ελληνικό | ||
| Τραντέλλεναν | τριάντα φορές Έλληνα | ||
| Τραντέλλενας | ο τριάντα φορές Έλληνας | ||
| τριγυλίσκουν | τριγυρίζουν, περιτριγυρίζουν | ||
| τρώγ’ν’ | τρώνε | ||
| φατέστε | (προστ.) φάτε |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 