Ερημώθανε τ’ οσπίτα̤

Ερημώθανε τ’ οσπίτα̤,
άμα η ψ̌η μ’ ους να τελείται
η καρδία μ’ ’κι ανασπάλλει͜ ατα

Τα ομμάτι͜α μουν δακρύζ’νε,
τα ελάτι͜α πα λυγίζ’νε
Τα λουλούδι͜α ’κι μυρίζ’νε
Εχωρίγαμε!
Τα ομμάτι͜α μουν δακρύζ’νε,
τα ελάτι͜α πα λυγίζ’νε
Τα λουλούδι͜α ’κι μυρίζ’νε
Πού επήγανε;

Τ’ ανθρωπίων κλαίν’ τα ψ̌όπα
σα παρχάρι͜α, σ’ ορμανόπα
Ε! πουλόπο μ’, ντό εποίκαμε;
Τ’ ανθρωπίων κλαίν’ τα ψ̌όπα
σα παρχάρι͜α, σ’ ορμανόπα
Αχ! Θεέ μ’, εξεριζώθαμε

Τα ομμάτι͜α μουν δακρύζ’νε,
τα ελάτι͜α πα λυγίζ’νε
Τα λουλούδι͜α ’κι μυρίζ’νε
Εχωρίγαμε!
Τα ομμάτι͜α μουν δακρύζ’νε,
τα ελάτι͜α πα λυγίζ’νε
Τα λουλούδι͜α ’κι μυρίζ’νε
Πού επήγανε;