Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Έρθα, πουλόπο μ’, σην πόρτα σ’, εύρα ’το κλειδωμένον Εσύ την πόρτα σ’ ’κ’ ένοιξες, εκλώστα οπίσ’ κλαμένον Νε φαρφάρα μ’, νε φαρφάρα μ’, είδα σε, πολλά εχάρα! Ας ση μάνα σ’ κι ας σον κύρη σ’ και ντό πολλά εχπαράγα! Εποίκες με ρακόποτο και κρασομεθυσμένο Σα μαχαλάδας λάσκουμαι άμον σ̌ασ̌ιρεμένον Αρ’ αχά ξαν, αρ’ αχά ξαν, τα πετεινάρι͜α εκούξαν Κι αβούτ’ τα σ̌κυλοκούταβα αποπίσ’ ι-μ’ ερρούξαν Πουλί μ’, ατέ η μάνα σου ντό πολλά καταράται! Και ση θάλασσας την άκραν να πατεύ’, να πάει χάται Νε φαρφάρα μ’, νε φαρφάρα μ’, είδα σε, πολλά εχάρα! Ας ση μάνα σ’ κι ας σον κύρη σ’ και ντό πολλά εχπαράγα! Πουλί μ’, τα μάτι͜α σ’ λέν’ ατο τ’ εγάπ’ς καμένον ντ’ είσαι Γουρπάν’ σ’ οσπίτ’ ντο κάθεσαι και σην οτά ντο κείσαι Αρ’ αχά ξαν, αρ’ αχά ξαν, τα πετεινάρι͜α εκούξαν Κι αβούτ’ τα σ̌κυλοκούταβα αποπίσ’ ι-μ’ ερρούξαν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αβούτ’ | αυτό/ή, αυτοί/ές/ά | ||
| άκραν | άκρη, αρχή | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αποπίσ’ | από πίσω | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ας σον | απ’ τον | ασό σον (από τον) | |
| ατέ | αυτή | ||
| γουρπάν’ | θυσία | kurban/ḳurbān | |
| εγάπ’ς | αγάπης | ||
| εκλώστα | γύρισα, επέστρεψα | ||
| εκούξαν | φώναξαν, λάλησαν, κάλεσαν κπ ονομαστικά | ||
| ένοιξες | άνοιξες | ||
| εποίκες | έκανες, έφτιαξες | ποιέω-ῶ | |
| έρθα | ήρθα | ||
| ερρούξαν | έπεσαν | ||
| εύρα | βρήκα, (ιδιωμ. προστ.) βρες | ||
| εχάρα | χάρηκα | ||
| εχπαράγα | (αμτβ) τρόμαξα, ξαφνιάστηκα | εκσπαράσσω | |
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καταράται | καταριέται | ||
| κείσαι | κείτεσαι, ξαπλώνεις | ||
| λάσκουμαι | περιφέρομαι, τριγυρίζω, περιπλανώμαι | ἀλάομαι/ηλάσκω | |
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| οπίσ’ | πίσω | ||
| οσπίτ’ | σπίτι | hospitium<hospes | |
| οτά | δωμάτιο | oda | |
| πατεύ’ | βυθίζεται, βουλιάζει μτφ. δύει, μτφ. καταρρέει, μτφ. χρεωκοπεί | batmak | |
| πετεινάρι͜α | (υποκορ.) πετεινοί | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| σ̌ασ̌ιρεμένον | σαστισμένο, που τα έχει χαμένα | şaşırmak | |
| ’το | αυτό, το (προσωπική αντωνυμία) | ||
| φαρφάρα | πεταλούδα | πιθ. εκ του αραβ. farfara (فرفرة) =ήχος φτερουγίσματος ή θροΐσματος | |
| χάται | χάνεται |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αβούτ’ | αυτό/ή, αυτοί/ές/ά | ||
| άκραν | άκρη, αρχή | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αποπίσ’ | από πίσω | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ας σον | απ’ τον | ασό σον (από τον) | |
| ατέ | αυτή | ||
| γουρπάν’ | θυσία | kurban/ḳurbān | |
| εγάπ’ς | αγάπης | ||
| εκλώστα | γύρισα, επέστρεψα | ||
| εκούξαν | φώναξαν, λάλησαν, κάλεσαν κπ ονομαστικά | ||
| ένοιξες | άνοιξες | ||
| εποίκες | έκανες, έφτιαξες | ποιέω-ῶ | |
| έρθα | ήρθα | ||
| ερρούξαν | έπεσαν | ||
| εύρα | βρήκα, (ιδιωμ. προστ.) βρες | ||
| εχάρα | χάρηκα | ||
| εχπαράγα | (αμτβ) τρόμαξα, ξαφνιάστηκα | εκσπαράσσω | |
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καταράται | καταριέται | ||
| κείσαι | κείτεσαι, ξαπλώνεις | ||
| λάσκουμαι | περιφέρομαι, τριγυρίζω, περιπλανώμαι | ἀλάομαι/ηλάσκω | |
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| οπίσ’ | πίσω | ||
| οσπίτ’ | σπίτι | hospitium<hospes | |
| οτά | δωμάτιο | oda | |
| πατεύ’ | βυθίζεται, βουλιάζει μτφ. δύει, μτφ. καταρρέει, μτφ. χρεωκοπεί | batmak | |
| πετεινάρι͜α | (υποκορ.) πετεινοί | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| σ̌ασ̌ιρεμένον | σαστισμένο, που τα έχει χαμένα | şaşırmak | |
| ’το | αυτό, το (προσωπική αντωνυμία) | ||
| φαρφάρα | πεταλούδα | πιθ. εκ του αραβ. farfara (فرفرة) =ήχος φτερουγίσματος ή θροΐσματος | |
| χάται | χάνεται |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 