Τραγωδώ κι αροθυμώ σε

Τσακωμένον λουλουδόπον,
έν’ τ’ εμόν η ψ̌η
Όσα είπες με σ’ ομμάτι͜α μ’
έντανε βρεχ̌ήν⇋

Τραγωδώ κι αροθυμώ σε,
’κι πονείς με, συγχωρώ σε
Για τ’ εσόν την εμορφίαν
τσ̌ίζ’ το ψ̌όπο μ’, παίρ’ φωτίαν

Αχ! κορτσόπο μ’, τα χατίρι͜α
είδεν ο Θεόν
Ντο εποίκες με θ’ ελέπ’ς α’,
έρ’ται ο καιρόν⇋

Τραγωδώ κι αροθυμώ σε,
’κι πονείς με, συγχωρώ σε
Για τ’ εσόν την εμορφίαν
τσ̌ίζ’ το ψ̌όπο μ’, παίρ’ φωτίαν

Τραγωδώ κι αροθυμώ σε,
’κι πονείς με, συγχωρώ σε
Για τ’ εσόν την εμορφίαν
τσ̌ίζ’ το ψ̌όπο μ’, παίρ’ φωτίαν