Της Τρίχας το γεφύρι

Ακεί πέραν σο Δρακολίμν’
[Έλα, Δάφνε μ’ ποταμέ!]
ση Τρίχας το γεφύριν
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]
Χ̌ίλι͜οι μαστόροι έχτιζαν
[Έλα, Δάφνε μ’ ποταμέ!]
και μύριοι μαθητάδες
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]

Όλεν τη μέραν έχτιζαν,
[Έλα, Δάφνε μ’ ποταμέ!]
το βράδον εχαλάουτον
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]
-Ντό δί’ς με, πρωτομάστορα
[Έλα, Δάφνε μ’ ποταμέ!]
να στένω το γεφύρι σ’;
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]

-Αν δίγω σε τον κύρη μου,
[Έλα, Δάφνε μ’ ποταμέ!]
άλλον κύρην πα ’κ’ έχω
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]
Αν δίγω σε τη μάνα μου,
[Έλα, Δάφνε μ’ ποταμέ!]
άλλο μάναν πα ’κ’ έχω
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]
Αν δίγω σε τ’ αδέλφι͜α μου,
[Έλα, Δάφνε μ’ ποταμέ!]
άλλα αδέρφι͜α ’κ’ έχω
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]
Αν δίγω σε την κάλη μου,
[Έλα, Δάφνε μ’ ποταμέ!]
καλύτερον ευρήκω!
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]

Τρία αδέλφι͜α έμ’νες εμείς,
[Έλα, Δάφνε μ’ ποταμέ!]
κι οι τρεις καταραμένοι!
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]
Είνας έχτ’σεν την Άρδεσσαν¹
[Έλα, Δάφνε μ’ ποταμέ!]
κι άλλε το Δεβασίριν
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]
Κι εγώ η τρισκατάρατος
[Έλα, Δάφνε μ’ ποταμέ!]
τη Τρίχας το γεφύριν
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]