Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Τη Μαρτὰκ’ ο Χαράλαμπον, τη Νανακί’¹ ο κλέφτες Έκλεψεν την Μωρέσσα μουν κι εξέβεν σα Λωρία² Μωρέσσα μ’, τίναν αγαπάς; Μωρέσσα μ’, τίναν παίρεις; Τον Κωνσταντίνον αγαπώ, τον Λάμπο παίρω άντραν Ο Κώστης έν’ μεϊχανετσ̌ής, ατός πίν’ και μεθύζει Ο Λάμπον έν’ κεμεντζ̌ετσ̌ής, αρ’ παίζ’ κι εγώ χορεύω
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ατός | αυτός | ||
| έν’ | είναι | ||
| εξέβεν | βγήκε, ανέβηκε | ||
| κεμεντζ̌ετσ̌ής | λυράρης | kemençeci | |
| κλέφτες | κλέφτης | ||
| λωρία | λουριά | ||
| μεϊχανετσ̌ής | ταβερνιάρη | meyhaneci<mey + ḫāne | |
| μουν | μας | ||
| μωρέσσα | ανόητη, χαζή | ||
| παίζ’ | παίζω/παίζει | ||
| παίρω | παίρνω | ||
| πίν’ | πίνω/ει | ||
| τίναν | ποιον/α |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ατός | αυτός | ||
| έν’ | είναι | ||
| εξέβεν | βγήκε, ανέβηκε | ||
| κεμεντζ̌ετσ̌ής | λυράρης | kemençeci | |
| κλέφτες | κλέφτης | ||
| λωρία | λουριά | ||
| μεϊχανετσ̌ής | ταβερνιάρη | meyhaneci<mey + ḫāne | |
| μουν | μας | ||
| μωρέσσα | ανόητη, χαζή | ||
| παίζ’ | παίζω/παίζει | ||
| παίρω | παίρνω | ||
| πίν’ | πίνω/ει | ||
| τίναν | ποιον/α |
¹ (του Νανάκ) Νανάκ: μία από τις ενορίες της Κρώμνης των μεγαλύτερων άλλοτε εκ των 75 οικογενειών, οι οποίες εσχάτως περιορίστηκαν σε 20. Βρισκόταν απέναντι από το συνοικισμό Ρουσταμάντων στη δυτική πλευρά της Ανατολικής χαράδρας με ναό του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου ² Λωρία: αρκετά μεγάλη ενορία της Κρώμνης ευρισκόμενη στα βόρεια του Νανάκ κοντά στις πρώτες κατωφέρειες της ίδιας χαράδρας
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 