.
.
Φώτισην δος ατεν, Θεέ μ’

Τ’ άδικον μόνον επέμ’νεν

Τ’ άδικον μόνον επέμ’νεν
fullscreen
Όλια οι ζεγκίν’ επέραν
και τιδέν ση γην ’κ’ εφέκαν
Και -ν- οι εφτωχ̌οί ση πείναν
ντό θ’ ευτάνε, πώς θα ζουν;

Όθεν κέσ’ τερείς ο πόνον
και πουθέν τα ανθρωπίας
και τα στράτας εγομώθαν
γυρευούς που ψαλαφούν

’Κ’ έρθαμε σ’ αούτ’ τον κόσμον
και για τα παράδες μόνον
Ὰμα για την ανθρωπίαν
να ισάζ’ κι η κοινωνία

Σο μεϊντάν’ ξαν όλια έρθαν
τα ουσίας και τα άλλα
Τα αρρώστιας, τα φαρμάκια
και πού είν’ τα γιατρικά;

Οι ανθρώπ’ χωρίς δουλείαν
φεύ’νε για την ξενιτείαν
και σ̌υρίζ’νε τα μασ̌ίνας
και χαλάουν σπιτικά

’Κ’ έρθαμε σ’ αούτ’ τον κόσμον
και για τα παράδες μόνον
Ὰμα για την ανθρωπίαν
να ισάζ’ κι η κοινωνία

Τ’ άδικον μόνον επέμ’νεν
κι οι τρανοί τιδέν ’κι ξέρ’νε
Και -ν- εσπάλιξαν τ’ ομμάτι͜α μ’
δίχως πόνον, δίχως δάκρυ͜α

Σον Θεόν ντό ψ̌ην θα δίν’νε,
όντες έρ’ται εκείνη η ώρα,
που εγόμωσαν τον κόσμον
πόνον, αίμαν και γεράν;

’Κ’ έρθαμε σ’ αούτ’ τον κόσμον
και για τα παράδες μόνον
Ὰμα για την ανθρωπίαν
να ισάζ’ κι η κοινωνία
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
ὰμααλλά ama/ammā
ανθρώπ’άνθρωποι
ανθρωπίανανθρωπιά
ανθρωπίας(ον. πληθ.,τα) ανθρωπιές, πράξεις ανθρωπιάς
αούτ’αυτός/ή/ό/ά
αρρώστιας(πληθ. τα) αρρώστιες
γεράνπληγή, τραύμα yara
δίν’νεδίνουν
δουλείανδουλειά
εγομώθανγέμισαν
εγόμωσανγέμισαν
είν’(για πληθ.) είναι
επέμ’νεναπόμεινε
επέρανπήραν
έρθαμεήρθαμε
έρθανήρθαν
έρ’ταιέρχεται
ευτάνεκάνουν, φτιάχνουν εὐθειάζω
εφέκαναφήσαν
ζεγκίν’πλούσιοι zengin/sengīn
ισάζ’ισιάζω/ει, διορθώνω/ει
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
κέσ’προς τα εκεί, προς το μέρος εκείνο κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε
’κιδεν οὐκί<οὐχί
μασ̌ίναςγενικά οι μηχανές/τα μηχανήματα, αυτοκίνητα ή τρένα ή τρακτέρ машина/μηχανή
μεϊντάν’πλατεία, αλάνα meydan/meydān
ξανπάλι, ξανά
ξέρ’νεξέρουν, γνωρίζουν
όθενόπου, οπουδήποτε, σε όποιον
όλιαόλα
ομμάτι͜αμάτια
όντεςόταν
παράδεςλεφτά, χρήματα para/pāre
πουθένπουθενά
στράτας(ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους
σ̌υρίζ’νεσφυρίζουν σῦριγξ
τερείςκοιτάς
τιδέντίποτα
φεύ’νεφεύγουν
χαλάουνχαλάνε, καταστρέφονται
ψαλαφούνζητούν, αιτούνται
ψ̌ηνψυχή
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
ὰμααλλά ama/ammā
ανθρώπ’άνθρωποι
ανθρωπίανανθρωπιά
ανθρωπίας(ον. πληθ.,τα) ανθρωπιές, πράξεις ανθρωπιάς
αούτ’αυτός/ή/ό/ά
αρρώστιας(πληθ. τα) αρρώστιες
γεράνπληγή, τραύμα yara
δίν’νεδίνουν
δουλείανδουλειά
εγομώθανγέμισαν
εγόμωσανγέμισαν
είν’(για πληθ.) είναι
επέμ’νεναπόμεινε
επέρανπήραν
έρθαμεήρθαμε
έρθανήρθαν
έρ’ταιέρχεται
ευτάνεκάνουν, φτιάχνουν εὐθειάζω
εφέκαναφήσαν
ζεγκίν’πλούσιοι zengin/sengīn
ισάζ’ισιάζω/ει, διορθώνω/ει
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
κέσ’προς τα εκεί, προς το μέρος εκείνο κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε
’κιδεν οὐκί<οὐχί
μασ̌ίναςγενικά οι μηχανές/τα μηχανήματα, αυτοκίνητα ή τρένα ή τρακτέρ машина/μηχανή
μεϊντάν’πλατεία, αλάνα meydan/meydān
ξανπάλι, ξανά
ξέρ’νεξέρουν, γνωρίζουν
όθενόπου, οπουδήποτε, σε όποιον
όλιαόλα
ομμάτι͜αμάτια
όντεςόταν
παράδεςλεφτά, χρήματα para/pāre
πουθένπουθενά
στράτας(ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους
σ̌υρίζ’νεσφυρίζουν σῦριγξ
τερείςκοιτάς
τιδέντίποτα
φεύ’νεφεύγουν
χαλάουνχαλάνε, καταστρέφονται
ψαλαφούνζητούν, αιτούνται
ψ̌ηνψυχή
Τ’ άδικον μόνον επέμ’νεν

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost