Τ’ εμόν η καρδι͜ά παιγνητώρ’

Αρνί μ’, αν επουσ̌μάνεψες
ξαν σην εγκαλιά μ’ τρέξον
Τ’ εμόν η καρδι͜ά παιγνητώρ’
ας δίγω σ’ α’ και παίξον

Για χάσον, ψ̌η μ’, την εντροπή σ’,
σην καρδι͜ά σ’ το φορτίον
Πού θα ευρήκ’ς, νε πουλόπο μ’,
απ’ εμέναν καλλίον;

Ατώρα έρθα να λέγω σε
έναν καλόν ιδέαν
Εμέν, πουλόπο μ’, ν’ αγαπάς,
με τ’ άλλτς μ’ ευτάς παρέαν

Ντο λέγω σε, αέτσ’ να ευτάς
κι αέτσ’ εγώ πα θέλ’ α’
Στείλον τον άλλον σο καλόν
και μετ’ εμέναν έλα