Με τη εγάπης τα φτερά

Τέρτι μ’, τερτόπο μ’,
γεράν είσαι σο ψ̌όπο μ’
Ας ση σεβντά μη λύουμαι,
τσ̌ούξον με εμέν, αρνόπο μ’

Εγώ, γιαβρόπο σ’,
λαχτάρα είμαι σο ψ̌όπο σ’
Έρχουμαι μ’ έναν φίλεμαν
λαρώνω το τερτόπο σ’

Εμείς, πουλί μ’, θα ζούμε
κι εντάμαν θα πετούμε
με τη εγάπης τα φτερά
κι άλλο να μη πονούμε

Πουλίν, πουλόπον,
θα ’ίνουμαι, κορτσόπον
Πετώ κι έρχουμαι ευρήκω σε
σην καρδι͜ά σ’ ποίσον τόπον

Πουλίν, πουλόπον,
μη ’ίνεσαι πουλόπον
Εγώ θα έρχουμαι σουμά σ’,
κρατώ σην καρδι͜ά μ’ τόπον

Εμείς, πουλί μ’, θα ζούμε
κι εντάμαν θα πετούμε
με τη εγάπης τα φτερά
κι άλλο να μη πονούμε

Γιαβρί μ’, γιαβρόπο μ’
και τη χαράς, κορτσόπο μ’
Έλα και φέρον τη χαράν
σην καρδι͜ά μ’ και σο ψ̌όπο μ’

Φέρω σε, φέρω
και τη χαρά σ’ θα φέρω
σην καρδι͜ά σ’ και ση ψ̌η σ’, αρνί μ’,
κι όλια τα πόνι͜α σ’ παίρω

Εμείς, πουλί μ’, θα ζούμε
κι εντάμαν θα πετούμε
με τη εγάπης τα φτερά
κι άλλο να μη πονούμε