Καρδία μ’, έσ’νε σίδερον

Καρδία μ’, έσ’νε σίδερον,
’κ’ ετσ̌άλευες σεβτάδες
’ς σ’ ατέν πολλά επόνεσες
κι εσέβες σα πελιάδες

Καρδι͜ά μ’, ποίσον υπομονήν,
εσύ πολλά εδέβες
Ατόσα πόνι͜α έσυρες
και ’κ’ επαραπονέθες

Καρδία μ’, τέρεν να λαρώντς¹,
άλλο μη φαρμακούσαι
Πολλά εδέβες μετ’ ατέν,
μη κλαις και μη ματούσαι

Καρδόπο μ’, άλλο μη πονείς,
πολλά έτον ατόσον
Ατέ οπίσ’ ’κι κλώσ̌κεται,
τα ομούτι͜α, εσύ, κόψον