’Τραγώδ’νες για την προσφυγιάν

’Τραγώδ’νες για την προσφυγιάν,
τον πόνον, τη χαράν -ι
’Κ’ έξερες πως ο Χάροντας
έγκεν εσέν νισ̌άν’ -ι

Το νυχτοπούλ’ ετραγώδ’νες,
και τη κοσμί’¹ τα τέρτι͜α
Τοι τερτλήδες, τ’ αδικημέντς
εγόμωνες με δά̤κρυ͜α

Σα δεκαεφτά τη Σταυρίτε,
’σβήεν το καντηλόπο σ’
Δώδεκα τα μεσάνυχτα
παρέδωσες το ψ̌όπο σ’

Ατώρα ποίος θα τραγωδεί
να χ̌αίρουν τα ραχ̌όπα,
να χ̌αίρεται όλεν το μιλέτ’,
να χ̌αίρουν τα πουλόπα;