Κανείται, ψ̌η μ’

Τ’ εμόν τ’ αρνίν τρανύν’ και πάει,
μεσημερί’ κοιμάται
Νουνίζω ντό θα ’ίνεται,
το πόιν αθε πάει χάται!

Κανείται, ψ̌η μ’, κανείται, ψ̌η μ’,
αποφκακέσ’ τερώ σε
Σκάλα/Σκαμνί θα βάλω, νε αρνί μ’,
να φτάνω και φιλώ σε

Το κυπαρίσσ’ εδέβεν α’,
αΐκ’σσα πα ποϊλίσσα!
Εγκάλιαν πώς να παίρτς ατο,
να θέκ’ς κα’ και φιλείς α’;

Κανείται, ψ̌η μ’, κανείται, ψ̌η μ’,
αποφκακέσ’ τερώ σε
Σκάλα/Σκαμνί θα βάλω, νε αρνί μ’,
να φτάνω και φιλώ σε

Πολλά ψηλόν θα ’ίνεται
αέτσ’ άμον ντ’ ελέπω
Κι εγώ άμον αγράπιδον
σο γιάν’ αθε πώς στέκω!

Κανείται, ψ̌η μ’, κανείται, ψ̌η μ’,
αποφκακέσ’ τερώ σε
Σκαμνί/Σκάλα θα βάλω, νε αρνί μ’,
να φτάνω και φιλώ σε