
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Τ’ άστρα κατηγορούνε με τη νύχταν ντο γυρίζω Σεβντάν έχω σο καρδόπο μ’, και -ν- αρ’ πώς να ταγιανίζω; Ποία δεντρά κρατούν βρεχ̌ήν; Ποία φύλλα τα χ̌ι͜όνια; Ποίον καρδόπον ταγιανίζ’ ση σεβτάν πέντε-έξ’ χρόνια Γεια σου Γιωργούλη! Γεια σου Νίκο με την κεμεντζ̌έ σ’! Γεια σου! Για τ’ εσέν σύρω βάσανα, για τ’ εσέν σύρω πόνια Για τ’ εσένα ση φυλακήν θα κείμαι πέντε-έξ’ χρόνια
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| βρεχ̌ήν | βροχή | ||
| έξ’ | έξω ή ο αριθμός έξι | ||
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| καρδόπον | καρδούλα | ||
| κείμαι | κείτομαι, ξαπλώνω | ||
| κεμεντζ̌έ | λύρα | kemençe/kemānçe | |
| κρατούν | κρατάνε στο χέρι, βαστάνε, αντέχουν, συγκρατούν, διαρκούν | ||
| πόνια | (ονομ.) πόνοι, (αιτ.) πόνους | ||
| σεβντάν | αγάπη, έρωτα | sevda/sevdā | |
| σεβτάν | αγάπη, έρωτα | sevda/sevdā | |
| σύρω | σέρνω, τραβώ, ρίχνω | ||
| ταγιανίζ’ | αντέχω/ει, βαστάω/ει, υπομένω/ει | dayanmak | |
| ταγιανίζω | αντέχω, βαστάω, υπομένω | dayanmak |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| βρεχ̌ήν | βροχή | ||
| έξ’ | έξω ή ο αριθμός έξι | ||
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| καρδόπον | καρδούλα | ||
| κείμαι | κείτομαι, ξαπλώνω | ||
| κεμεντζ̌έ | λύρα | kemençe/kemānçe | |
| κρατούν | κρατάνε στο χέρι, βαστάνε, αντέχουν, συγκρατούν, διαρκούν | ||
| πόνια | (ονομ.) πόνοι, (αιτ.) πόνους | ||
| σεβντάν | αγάπη, έρωτα | sevda/sevdā | |
| σεβτάν | αγάπη, έρωτα | sevda/sevdā | |
| σύρω | σέρνω, τραβώ, ρίχνω | ||
| ταγιανίζ’ | αντέχω/ει, βαστάω/ει, υπομένω/ει | dayanmak | |
| ταγιανίζω | αντέχω, βαστάω, υπομένω | dayanmak |

