Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Ποίον καρδά̤ν ’κ’ επόνεσεν αρ’ ους να εγαπέθεν; Εφτά φοράς ενέσκαφτεν την ώραν ντ’ εγεννέθεν «Αχ!» λέω για τ’ εσέναν, το «βαχ!» έν’ μετ’ εμέναν Και για τ’ εσέν, πουλόπο μ’, πονεί αρ’ το καρδόπο μ’ Ποίος σεβταλής εχάρεν και έφερεν το τέλος; Τίνος σεβταλή πρόσωπον εχόρτασεν το γέλος; «Αχ!» λέω για τ’ εσέναν, το «βαχ!» έν’ μετ’ εμέναν Και για τ’ εσέν, πουλόπο μ’, πονεί αρ’ το καρδόπο μ’ Σεβτά, γιατί εφώλευες βαθέα σην καρδία μ’; Και με το Χάρον θέλτς εσύ, να ’φτάγω συντροφίαν «Αχ!» λέω για τ’ εσέναν, το «βαχ!» έν’ μετ’ εμέναν Και για τ’ εσέν, πουλόπο μ’, πονεί αρ’ το καρδόπο μ’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| βαθέα | βαθιά | ||
| γέλος | γέλιο, περίγελος | ||
| εγαπέθεν | αγαπήθηκε | ||
| εγεννέθεν | γεννήθηκε | ||
| έν’ | είναι | ||
| ενέσκαφτεν | βλαστημούσε, έβριζε | ||
| επόνεσεν | πόνεσε | ||
| εφώλευες | φώλιαζες, μτφ. τρύπωνες, χωνόσουν | ||
| εχάρεν | χάρηκε | ||
| εχόρτασεν | χόρτασε | ||
| θέλτς | θέλεις | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καρδά̤ν | καρδιά | ||
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| ους | ως, μέχρι | ||
| ποίος | (ερωτημ.) ποιός, (αναφ.αντων.) όποιος | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| σεβτά | αγάπη, έρωτας | sevda/sevdā | |
| σεβταλή | ερωτοχτυπημένο, ερωτευμένο | sevdalı | |
| σεβταλής | ερωτοχτυπημένος, ερωτευμένος | sevdalı | |
| συντροφίαν | συντροφιά, παρέα | ||
| τίνος | ποιού; | ||
| φοράς | φορές | ||
| ’φτάγω | (ευτάγω) κάνω, φτιάχνω | εὐθειάζω |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| βαθέα | βαθιά | ||
| γέλος | γέλιο, περίγελος | ||
| εγαπέθεν | αγαπήθηκε | ||
| εγεννέθεν | γεννήθηκε | ||
| έν’ | είναι | ||
| ενέσκαφτεν | βλαστημούσε, έβριζε | ||
| επόνεσεν | πόνεσε | ||
| εφώλευες | φώλιαζες, μτφ. τρύπωνες, χωνόσουν | ||
| εχάρεν | χάρηκε | ||
| εχόρτασεν | χόρτασε | ||
| θέλτς | θέλεις | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καρδά̤ν | καρδιά | ||
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| ους | ως, μέχρι | ||
| ποίος | (ερωτημ.) ποιός, (αναφ.αντων.) όποιος | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| σεβτά | αγάπη, έρωτας | sevda/sevdā | |
| σεβταλή | ερωτοχτυπημένο, ερωτευμένο | sevdalı | |
| σεβταλής | ερωτοχτυπημένος, ερωτευμένος | sevdalı | |
| συντροφίαν | συντροφιά, παρέα | ||
| τίνος | ποιού; | ||
| φοράς | φορές | ||
| ’φτάγω | (ευτάγω) κάνω, φτιάχνω | εὐθειάζω |
