Στιχουργοί: Πέτρος Χαραλαμπίδης
Συνθέτες: Πέτρος Χαραλαμπίδης
Λουλούδ’ είσαι, ψ̌όπο μ’, απέσ’ σο παχτσ̌όπο μ’ Να κόφτω, μυρίζω,¹ να κλίσκουμ’ φιλώ Κι ας σην ευωδίαν κι ας ση μυρωδίαν εγώ παλαλούμαι μετ’ εσέν μεθώ Κι άμον την καρδία σ’, λουλούδ’ εμορφία σ’ Εγώ για τ’ εσέν θα δίγω και την ψ̌η μ’ Έλα ας ενούμες και να στεφανούμες Τιδέν μη χωρίζ’ μας σ’ αούτ’ τη ζωήν Αέτσ’ αγαπώ σε και -ν- όντες τερώ σε σο αίμαν φωτίαν εθαρρώ εμπαίν’ Ασέα το ψ̌όπο σ’, δος μα το χ̌ερόπο σ’ Άλλο μη τερείς με κι ο νους ι-μ’ δι͜αβαίν’ Κι ας σην ευωδίαν κι ας ση μυρωδίαν εγώ παλαλούμαι μετ’ εσέν μεθώ
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αέτσ’ | έτσι | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αούτ’ | αυτός/ή/ό/ά | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| ας σην | απ’ την | ασό σην (από την) | |
| ασέα | (ως ευχή) ας είναι για | ας ἔνι για | |
| δι͜αβαίν’ | (για τόπο) περνάει/ώ, διασχίζει/ω, (για χρόνο) περνάει/ώ | διαβαίνω | |
| δίγω | δίνω | ||
| δος | δώσε | ||
| δος μα | δώσε μου | ||
| εθαρρώ | θαρρώ, νομίζω, υποθέτω | ||
| εμορφία | ομορφιά | ||
| εμπαίν’ | μπαίνει | ||
| ενούμες | ενωνόμαστε | ||
| κλίσκουμ’ | σκύβω, κλίνω | ||
| κόφτω | κόβω | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| όντες | όταν | ||
| παλαλούμαι | τρελαίνομαι | ||
| παχτσ̌όπο | κηπάκι, περιβολάκι | bahçe/bāġçe | |
| στεφανούμες | στεφανωνόμαστε | ||
| τερείς | κοιτάς | ||
| τερώ | κοιτώ | ||
| τιδέν | τίποτα | ||
| χ̌ερόπο | χεράκι | ||
| χωρίζ’ | χωρίζει, ξεχωρίζει, ξεδιαλέγει | ||
| ψ̌η | ψυχή | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αέτσ’ | έτσι | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αούτ’ | αυτός/ή/ό/ά | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| ας σην | απ’ την | ασό σην (από την) | |
| ασέα | (ως ευχή) ας είναι για | ας ἔνι για | |
| δι͜αβαίν’ | (για τόπο) περνάει/ώ, διασχίζει/ω, (για χρόνο) περνάει/ώ | διαβαίνω | |
| δίγω | δίνω | ||
| δος | δώσε | ||
| δος μα | δώσε μου | ||
| εθαρρώ | θαρρώ, νομίζω, υποθέτω | ||
| εμορφία | ομορφιά | ||
| εμπαίν’ | μπαίνει | ||
| ενούμες | ενωνόμαστε | ||
| κλίσκουμ’ | σκύβω, κλίνω | ||
| κόφτω | κόβω | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| όντες | όταν | ||
| παλαλούμαι | τρελαίνομαι | ||
| παχτσ̌όπο | κηπάκι, περιβολάκι | bahçe/bāġçe | |
| στεφανούμες | στεφανωνόμαστε | ||
| τερείς | κοιτάς | ||
| τερώ | κοιτώ | ||
| τιδέν | τίποτα | ||
| χ̌ερόπο | χεράκι | ||
| χωρίζ’ | χωρίζει, ξεχωρίζει, ξεδιαλέγει | ||
| ψ̌η | ψυχή | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
¹ Ορθότερη χρήση το «μυρίσκουμαι» αντί του μυρίζω=αναδύω μυρωδιά. Εδώ η χρήση του είναι αυτή της νεοελληνικής.
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 