Όντες μερών’ ο ήλιον

Σ’ εκείνα τα ραχ̌όπα πάγω χάμαι,
θα ’ίνουμαι πουλόπον τη Θεού
Όντες μερών’ ο ήλιον θ’ αραεύ’ με,
όντες νυχτών’ θα αραεύ’ς με εσύ

Όντες μερών’ ο ήλιον θ’ αραεύ’ με,
όντες νυχτών’ θα αραεύ’ς με εσύ
Όντες μερών’ ο ήλιον θ’ αραεύ’ με,
όντες νυχτών’ θα αραεύ’ς με εσύ

Πέει με πως αγαπάς με κι αλλομίαν,
πέει με ατο και την ψ̌η μ’ μη τυρα̤ννί͜εις
Αν χάμαι απ’ εσέν εγώ, πουλόπο μ’,
άμον εμέν καμίαν ’κι θα ευρήκ’ς

Αν χάμαι απ’ εσέν εγώ, πουλόπο μ’,
άμον εμέν καμίαν ’κι θα ευρήκ’ς
Αν χάμαι απ’ εσέν εγώ, πουλόπο μ’,
άμον εμέν καμίαν ’κι θα ευρήκ’ς

Σ’ εκείνα τα ραχ̌όπα πάγω χάμαι,
θα ’ίνουμαι πουλόπον τη Θεού
Όντες μερών’ ο ήλιον θ’ αραεύ’ με,
όντες νυχτών’ θα αραεύ’ς με εσύ

Όντες μερών’ ο ήλιον θ’ αραεύ’ με,
όντες νυχτών’ θα αραεύ’ς με εσύ
Όντες μερών’ ο ήλιον θ’ αραεύ’ με,
όντες νυχτών’ θα αραεύ’ς με εσύ

Όντες νυχτών’ θα αραεύ’ς με εσύ...