Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Ση Τραπεζούντα απάν’ πουλία να πετούνε Να παίρω σε, ε πουλί μ’, όι! η μάνα σ’ να μ’ έτουνε Εσύ τερείς εμένα, εγώ τερώ εσένα Εσύ ντ’ όμορφο είσαι να ποδεδίζω ’σένα Λεφτοκαροκάφουλον, έκλισαν τα κλαδία σ’ Τ’ εσόν πα άμον τ’ εμόν καμένον η καρδία σ’ Εσύ τερείς εμένα, εγώ τερώ εσένα Εσύ ντ’ όμορφο είσαι να ποδεδίζω ’σένα Έλα ας πάμε, πουλί μ’, σο Σιβρίν¹, σο λασμονήν Πολλά εγάπεσα σε όι! μετ’ εσέν ση χαμονήν Εσύ τερείς εμένα, εγώ τερώ εσένα Εσύ ντ’ όμορφο είσαι να ποδεδίζω ’σένα -ι
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απάν’ | πάνω | ||
| εγάπεσα | αγάπησα | ||
| έκλισαν | έσκυψαν, έκλιναν | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| λασμονήν | περίπατος | ἀλάομαι/ηλάσκω | |
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| να ποδεδίζω | να χαρώ κπ | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παίρω | παίρνω | ||
| ποδεδίζω | (ενεργ. και μέση) χαίρομαι, απολαμβάνω, προσκυνώ | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| τερείς | κοιτάς | ||
| τερώ | κοιτώ | ||
| χαμονήν | χαμό, όλεθρο |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απάν’ | πάνω | ||
| εγάπεσα | αγάπησα | ||
| έκλισαν | έσκυψαν, έκλιναν | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| λασμονήν | περίπατος | ἀλάομαι/ηλάσκω | |
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| να ποδεδίζω | να χαρώ κπ | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παίρω | παίρνω | ||
| ποδεδίζω | (ενεργ. και μέση) χαίρομαι, απολαμβάνω, προσκυνώ | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| τερείς | κοιτάς | ||
| τερώ | κοιτώ | ||
| χαμονήν | χαμό, όλεθρο |
¹ Τοπωνύμιο σε ορεινή δασική περιοχή
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 