.
.
Ας σην Τραπεζούνταν σην Θεσσαλονίκην

Βάλλω τη σ̌άπκα μ’ σο γουίν

Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Βάλλω τη σ̌άπκα μ’ σο γουίν
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
fullscreen
Βάλλω τη σ̌άπκα μ’ σο γουίν,
πατεύ’ και ’κι γομούται
Μετ’ εμέν που θα πορπατεί
καμίαν ’κι κομπούται

Τη κεμεντζ̌ές ι-μ’ το τοξάρ’
πάει κι έρ’ται, ερωτά σε:
«Τα νύχτας τη χ̌ειμωγκονί’,
μαναχόν πώς κοιμάσαι;»

Τη πεθεράς ι-μ’ το κορίτσ’,
τη μάνας ι-μ’ η νύφε,
όθεν/όπου πάω κι όπου στέκω
απέσ’ σην καρδι͜ά μ’ κείται
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
απέσ’μέσα
βάλλωβάζω
γομούταιγεμίζει, βουρκώνει, κομπιάζει
γουίνπηγάδι, λάκκος, όρυγμα kuyu
έρ’ταιέρχεται
ερωτάρωτάει
καμίανποτέ
κείταικείτεται, ξαπλώνει
κεμεντζ̌έςλύρας kemençe/kemānçe
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κομπούταιξεγελιέται, εξαπατάται, μτφ. σαγηνεύεται κομβόω
μαναχόν(έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά
μετ’μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
νύφενύφη
νύχτας(ον.πληθ.,τα) νύχτες
όθενόπου, οπουδήποτε, σε όποιον
πατεύ’βυθίζεται, βουλιάζει μτφ. δύει, μτφ. καταρρέει, μτφ. χρεωκοπεί batmak
πορπατείπερπατάει
σ̌άπκακαπέλο, σκούφος şapka/шапка
τοξάρ’δοξάρι
χ̌ειμωγκονί’(γεν.) χειμώνα
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
απέσ’μέσα
βάλλωβάζω
γομούταιγεμίζει, βουρκώνει, κομπιάζει
γουίνπηγάδι, λάκκος, όρυγμα kuyu
έρ’ταιέρχεται
ερωτάρωτάει
καμίανποτέ
κείταικείτεται, ξαπλώνει
κεμεντζ̌έςλύρας kemençe/kemānçe
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κομπούταιξεγελιέται, εξαπατάται, μτφ. σαγηνεύεται κομβόω
μαναχόν(έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά
μετ’μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
νύφενύφη
νύχτας(ον.πληθ.,τα) νύχτες
όθενόπου, οπουδήποτε, σε όποιον
πατεύ’βυθίζεται, βουλιάζει μτφ. δύει, μτφ. καταρρέει, μτφ. χρεωκοπεί batmak
πορπατείπερπατάει
σ̌άπκακαπέλο, σκούφος şapka/шапка
τοξάρ’δοξάρι
χ̌ειμωγκονί’(γεν.) χειμώνα
Βάλλω τη σ̌άπκα μ’ σο γουίν

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost