Λαλαχ̌όπον

Τερέστεν ντ’ έμορφα χορεύ’
τ’ εμόν το λαλαχ̌όπον
Έμορφον άμον το λουλούδ’,
θα τρώει τ’ εμόν το ψ̌όπον!

Έλα, έλα μετ’ εμένα,
μη σκοτώνω εγώ εμένα
Κι αν σκοτώνω εγώ εμένα,
κρίμαν ’κ’ έν’, πουλί μ’, σ’ εσένα;

Όντες/Όντας ελέπ’ ατον μακρά
με τ’ άλλα παλληκάρι͜α
Θαρρώ έν’ το γαρύφαλλον,
κι οι άλλ’ είν’ τα κλωνάρι͜α

Έλα, έλα μετ’ εμένα,
μη σκοτώνω εγώ εμένα
Κι αν σκοτώνω εγώ εμένα,
κρίμαν ’κ’ έν’, πουλί μ’, σ’ εσένα;

Μάνα μ’, αν ’κι θα παίρ’ ατον
εγώ θα παλαλούμαι!
Ατός εμέναν αν ’κι παίρ’
θα ρούζω και σκοτούμαι!

Έλα, έλα μετ’ εμένα,
μη σκοτώνω εγώ εμένα
Κι αν σκοτώνω εγώ εμένα,
κρίμαν ’κ’ έν’, πουλί μ’, σ’ εσένα;