Του φτωχού το όνειρο

Απόψ’ είδα είναν όρωμαν
ό,τ’ εθέλ’να εποίν’να
Παράδας είχα ένα σωρόν,
κανέναν ’κ’ εχρωστείν’να

Ο φτωχόν, τ’ όνειρον ατ’ πα ημ’σόν
Ο φτωχόν, τ’ όνειρον ατ’ πα κοφτόν

’Κ’ επρόλαβα καλά, καλά
να ζω τα μεγαλεία
γιατί εντώκεν το ρολόι
να πάω ση δουλείαν

Ο φτωχόν, τ’ όνειρον ατ’ πα ημ’σόν
Ο φτωχόν, τ’ όνειρον ατ’ πα κοφτόν

Θεέ μ’, ντό πράματα ευτάς;
Ατά είν’ αδικίας!
Σον πλούσιον δί’ς τα λεφτά
και σο φτωχόν δουλείας

Ο φτωχόν, τ’ όνειρον ατ’ πα ημ’σόν
Ο φτωχόν, τ’ όνειρον ατ’ πα κοφτόν