Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Ε! κόρη, τίνος είσαι; Μήλον κόκκινον είσαι Παχ̌υμένον κι έμορφον μαϊσσεματικόν είσαι [Τρώγω τον Θεό σ’!] Το ραχ̌ίν χ̌ι͜ονίεται, παίρ’ ο ήλιον λύεται Εγώ τηνάν αγαπώ αδακέσ’ ’κ’ ευρίεται [Έλα, λέγω σε!] Ε! παιδία ντό λέτεν, πάμε ση χαμαιλέτεν; Κλέφτομε έναν κορτσόπον, καν’νάν τιδέν μη λέτεν Τ’ αραπάς ι-μ’ το τεκίρ’ στρογγυλά κυλίεται Σεβτι͜αλίν παιδίν είμαι, το καρδόπο μ’ λύεται [Έλα, λέγω σε!]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αδακέσ’ | εδώ γύρω, κάπου εδώ | ||
| αραπάς | άμαξας | araba | |
| έμορφον | όμορφο | ||
| ευρίεται | βρίσκεται | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καν’νάν | κανέναν | ||
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| κλέφτομε | κλέβουμε | ||
| κορτσόπον | κοριτσάκι | ||
| κυλίεται | κυλιέται | ||
| λέτεν | λέτε | ||
| λύεται | λιώνει | ||
| παιδία | παιδιά | ||
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| παχ̌υμένον | παχυμένο, καλοθρεμμένο, παχύ, τροφαντό | ||
| ραχ̌ίν | βουνό, ράχη | ||
| σεβτι͜αλίν | ερωτευμένο, ερωτοχτυπημένο | sevdalı | |
| τεκίρ’ | τροχός | teker | |
| τηνάν | αυτόν/ην που | ||
| τιδέν | τίποτα | ||
| τίνος | ποιού; | ||
| χ̌ι͜ονίεται | χιονίζεται | ||
| χαμαιλέτεν | νερόμυλο |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αδακέσ’ | εδώ γύρω, κάπου εδώ | ||
| αραπάς | άμαξας | araba | |
| έμορφον | όμορφο | ||
| ευρίεται | βρίσκεται | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καν’νάν | κανέναν | ||
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| κλέφτομε | κλέβουμε | ||
| κορτσόπον | κοριτσάκι | ||
| κυλίεται | κυλιέται | ||
| λέτεν | λέτε | ||
| λύεται | λιώνει | ||
| παιδία | παιδιά | ||
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| παχ̌υμένον | παχυμένο, καλοθρεμμένο, παχύ, τροφαντό | ||
| ραχ̌ίν | βουνό, ράχη | ||
| σεβτι͜αλίν | ερωτευμένο, ερωτοχτυπημένο | sevdalı | |
| τεκίρ’ | τροχός | teker | |
| τηνάν | αυτόν/ην που | ||
| τιδέν | τίποτα | ||
| τίνος | ποιού; | ||
| χ̌ι͜ονίεται | χιονίζεται | ||
| χαμαιλέτεν | νερόμυλο |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 