
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Τ’ αιϊδόπον βόσ̌κεται, σ̌υρίζ’ ατο κλώσ̌κεται Εγώ τηνάν αγαπώ ταραπουλούζ’ ζώσ̌κεται Όθεν κέσ’ πάει τ’ αιΐδ’, αποπίσ’ πάει το τσ̌απίτσ̌’ Μανίτσα μ’, αράεψον σ’ εμέναν κερι͜άν κορίτσ’ Μάνα, τέρεν το παπόρ’ ντ’ άσ̌κεμα κουνίεται Το σαρίν τ’ αρνί μ’ απέσ’, φογούμαι φουρκίεται Ε! κουτσή μελαχρινή, μόνασον με τουβραδί’ Τ’ οσπιτόπο σ’ ντόισον έν’, η ψ̌η μ’ όλον τ’ εσόν έν’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αιΐδ’ | κατσίκα | ||
| αιϊδόπον | κατσικάκι | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| αποπίσ’ | από πίσω | ||
| αράεψον | (προστ.) ψάξε, αναζήτησε, γύρεψε | aramak | |
| άσ̌κεμα | άσχημα | ||
| βόσ̌κεται | βοσκάει | ||
| έν’ | είναι | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| ζώσ̌κεται | ζώνεται, φοράει πάνω του | ζώννυμι | |
| κερι͜άν | ταιριαστός/ή/ό | göre | |
| κέσ’ | προς τα εκεί, προς το μέρος εκείνο | κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε | |
| κλώσ̌κεται | γυρίζει, επιστρέφει | ||
| κουνίεται | κουνιέται, λικνίζεται | ||
| μόνασον | (προστ.) φιλοξένησε για διανυκτέρευση | ||
| ντόισον | τί λογής; | ||
| όθεν | όπου, οπουδήποτε, σε όποιον | ||
| οσπιτόπο | σπιτάκι | hospitium<hospes + -όπον | |
| παπόρ’ | βαπόρι, καράβι | vapore | |
| σαρίν | ξανθό, κίτρινο | sarı | |
| σ̌υρίζ’ | σφυρίζω/ει | σῦριγξ | |
| ταραπουλούζ’ | μεταξωτό ζωνάρι το οποίο στην ύφανσή του έβγαζε κάθετες και οριζόντιες ραβδώσεις με αποτέλεσμα να σχηματίζεται καρό | Ṭarābulus<Τρίπολις [η Τρίπολη του Λιβάνου φημιζόταν ιστορικά για την παραγωγή μεταξωτών και βαμβακερών υφασμάτων, κυρίως κατά την οθωμανική περίοδο αλλά και νωρίτερα, στη μεσαιωνική εποχή] | |
| τέρεν | (προστ.) κοίταξε | ||
| τηνάν | αυτόν/ην που | ||
| τουβραδί’ | κατά το βράδυ, τις απογευματινές ώρες | του βραδύ(ου) | |
| τσ̌απίτσ̌’ | κατσικάκι | ||
| φογούμαι | φοβάμαι | ||
| φουρκίεται | πνίγεται | ||
| ψ̌η | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αιΐδ’ | κατσίκα | ||
| αιϊδόπον | κατσικάκι | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| αποπίσ’ | από πίσω | ||
| αράεψον | (προστ.) ψάξε, αναζήτησε, γύρεψε | aramak | |
| άσ̌κεμα | άσχημα | ||
| βόσ̌κεται | βοσκάει | ||
| έν’ | είναι | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| ζώσ̌κεται | ζώνεται, φοράει πάνω του | ζώννυμι | |
| κερι͜άν | ταιριαστός/ή/ό | göre | |
| κέσ’ | προς τα εκεί, προς το μέρος εκείνο | κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε | |
| κλώσ̌κεται | γυρίζει, επιστρέφει | ||
| κουνίεται | κουνιέται, λικνίζεται | ||
| μόνασον | (προστ.) φιλοξένησε για διανυκτέρευση | ||
| ντόισον | τί λογής; | ||
| όθεν | όπου, οπουδήποτε, σε όποιον | ||
| οσπιτόπο | σπιτάκι | hospitium<hospes + -όπον | |
| παπόρ’ | βαπόρι, καράβι | vapore | |
| σαρίν | ξανθό, κίτρινο | sarı | |
| σ̌υρίζ’ | σφυρίζω/ει | σῦριγξ | |
| ταραπουλούζ’ | μεταξωτό ζωνάρι το οποίο στην ύφανσή του έβγαζε κάθετες και οριζόντιες ραβδώσεις με αποτέλεσμα να σχηματίζεται καρό | Ṭarābulus<Τρίπολις [η Τρίπολη του Λιβάνου φημιζόταν ιστορικά για την παραγωγή μεταξωτών και βαμβακερών υφασμάτων, κυρίως κατά την οθωμανική περίοδο αλλά και νωρίτερα, στη μεσαιωνική εποχή] | |
| τέρεν | (προστ.) κοίταξε | ||
| τηνάν | αυτόν/ην που | ||
| τουβραδί’ | κατά το βράδυ, τις απογευματινές ώρες | του βραδύ(ου) | |
| τσ̌απίτσ̌’ | κατσικάκι | ||
| φογούμαι | φοβάμαι | ||
| φουρκίεται | πνίγεται | ||
| ψ̌η | ψυχή |

