Τη Τρίχας το γεφύρι

Ση γέφυραν, ση γέφυραν,
[Έλα, Δάφνε μ’ ποταμέ!]
ση Τρίχας το γεφύριν
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]
Χ̌ίλι͜οι μαστόροι έχτιζαν
[Έλα, Δάφνε μ’ ποταμέ!]
και μύριοι μαθητάδες
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]

Όλεν τη μέραν έχτιζαν,
[Έλα, Δάφνε μ’ ποταμέ!]
το βράδον εχαλάουντον
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]

-Ντό δί’ς με, πρωτομάστορα
[Έλα, Δάφνε μ’ ποταμέ!]
να στένω το γεφύρι σ’;
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]

-Αν δίγω σε τη μάνα μου,
[Κόρ’, ανάμ’νον, κόρ’ ανάμ’νον!]
άλλο μανίτσαν ’κ’ έχω
[Κόρ’, έπαρ’ ύπνον κι ας πάμε]
Κι αν δίγω σε τον κύρη μου,
[Κόρ’, ανάμ’νον, κόρ’ ανάμ’νον!]
άλλον κύρην πα ’κ’ έχω
[Κόρ’, έπαρ’ ύπνον κι ας πάμε]
Αν δίγω σε την κάλη μου,
[Κόρ’, ανάμ’νον, κόρ’ ανάμ’νον!]
καλύτερον ευρήκω!
[Κόρ’, έπαρ’ ύπνον κι ας πάμε]