Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Το φιστανόπο σ’ κόκκινον, η φοτά σ’ γερανέον Ατό το τσ̌αλιμόπο σου Τούρκον ευτάει Ρωμαίον Γουρπάν’ εγώ να ’ίνουμαι ατού σ’ εσά τ’ ομμάτι͜α Άμον εσέν το σεβνταλούκ’ εγώ πολλούς εμάτσα Τα τσ̌άπουλας¹ ι-σ’ έγρασες, θα παίρω σε γενία Εσύ τον άντρα σ’ πα αγάπα κι εμέν πα λιμενία Πουλί μ’, κρύον νερόν είσαι, νασάν τον διψασμένον! Νασάν που κείται μετ’ εσέν και σ’κούται νυσταγμένον
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ατού | εκεί (σε τόπο ή σημείο που βρίσκεται σε κάποιο απόσταση) | ||
| γενία | καινούρια | yeni | |
| γερανέον | κυανό, γαλάζιο | ||
| γουρπάν’ | θυσία | kurban/ḳurbān | |
| έγρασες | έφθειρες, έλιωσες | γράνω/γραίνω (=ροκανίζω, κατατρώγω) | |
| εμάτσα | έμαθα κτ σε κπ, δίδαξα | μαθίζω | |
| εσά | δικά σου/σας | ||
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| ’ίνουμαι | γίνομαι | ||
| κείται | κείτεται, ξαπλώνει | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| νασάν | χαρά σε | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παίρω | παίρνω | ||
| ρωμαίον | ρωμιό, έλληνα (χριστιανό υπήκοο της οθωμ. αυτοκρατορίας) | ||
| σεβνταλούκ’ | έρωτας | sevdalık | |
| σ’κούται | σηκώνεται | ||
| τσ̌αλιμόπο | (υποκορ.) επιδέξια κίνηση (σε χορό κ.ά.), σκέρτσο, κάμωμα | çalım + -όπον | |
| τσ̌άπουλας | ανδρικά υποδήματα | çapul | |
| φιστανόπο | φουστανάκι | fistan<fustān | |
| φοτά | μέρος γυναικείας ενδυμασίας που έμπαινε πάνω από το λαχόρι, το ζωνάρι το οποίο έδεναν οι γυναίκες τριγωνικά στη μέση τους πάνω από τη ζιπούνα, γεν. ποδιά | futa |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ατού | εκεί (σε τόπο ή σημείο που βρίσκεται σε κάποιο απόσταση) | ||
| γενία | καινούρια | yeni | |
| γερανέον | κυανό, γαλάζιο | ||
| γουρπάν’ | θυσία | kurban/ḳurbān | |
| έγρασες | έφθειρες, έλιωσες | γράνω/γραίνω (=ροκανίζω, κατατρώγω) | |
| εμάτσα | έμαθα κτ σε κπ, δίδαξα | μαθίζω | |
| εσά | δικά σου/σας | ||
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| ’ίνουμαι | γίνομαι | ||
| κείται | κείτεται, ξαπλώνει | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| νασάν | χαρά σε | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παίρω | παίρνω | ||
| ρωμαίον | ρωμιό, έλληνα (χριστιανό υπήκοο της οθωμ. αυτοκρατορίας) | ||
| σεβνταλούκ’ | έρωτας | sevdalık | |
| σ’κούται | σηκώνεται | ||
| τσ̌αλιμόπο | (υποκορ.) επιδέξια κίνηση (σε χορό κ.ά.), σκέρτσο, κάμωμα | çalım + -όπον | |
| τσ̌άπουλας | ανδρικά υποδήματα | çapul | |
| φιστανόπο | φουστανάκι | fistan<fustān | |
| φοτά | μέρος γυναικείας ενδυμασίας που έμπαινε πάνω από το λαχόρι, το ζωνάρι το οποίο έδεναν οι γυναίκες τριγωνικά στη μέση τους πάνω από τη ζιπούνα, γεν. ποδιά | futa |
¹ Ορθ. χρήση του γενικότερου νοηματικά «παπουτσ̌όπα» καθότι τα «τσ̌άπουλας» είναι ανδρικά υποδήματα κι εδώ αναφέρεται σε γυναίκα.
