Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Νέ έναν φίλεμαν δί’ς με, νέ σην εγκάλια σ’ παίρτς με Αναμέντς με ν’ αποθάνω, να κάθεσαι και κλαις με Εμέναν εχολίασες με τ’ ουδέ και τιδέν -ι Απ’ ετώρα ντ’ ευτάς όλια είναι αρ’ νεφιλέν -ι Τ’ αρνόπο μ’ εχολίασα, ’κι ρούζ’ με κοινωνίαν Παράδεισος ’κι παίρ’ με απέσ’, τρανόν η αμαρτία μ’ Και ντ’ έπαθες, αρνόπο μου, λιβώντς κι απολιβώνεις Άνοιξον τ’ εγκαλιόπο σου κι εμέν μη φαρμακώνεις Μανουσ̌άκια την άνοιξην στολίζ’νε τα παρχάρι͜α Το γλυκύν το τραγώδεμα σ’ μαραίν’ τα παλληκάρι͜α
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αναμέντς | περιμένεις | ||
| άνοιξον | (προστ.) άνοιξε | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| αποθάνω | πεθαίνω | ||
| απολιβώνεις | ξεσυννεφιάζεις | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| γλυκύν | γλυκιά/ό | ||
| δί’ς | δίνεις | ||
| εγκάλια | αγκαλιά | ||
| εγκαλιόπο | αγκαλίτσα | ||
| ετώρα | τώρα | ||
| ευτάς | κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
| εχολίασα | θύμωσα, αγανάκτησα | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λιβώντς | συννεφιάζεις | λίβος<λείβω | |
| μανουσ̌άκια | μενεξέδες/βιολέτες | մանուշակ (manušak)<manafšak | |
| νέ | ούτε | ne | |
| νεφιλέν | μάταιο/α, ανώφελο/α | nafile/nāfile | |
| όλια | όλα | ||
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| παίρτς | παίρνεις | ||
| παρχάρι͜α | ορεινοί τόποι θερινής βοσκής | ||
| ρούζ’ | πέφτει, ρίχνει, μτφ. αναλογεί | ||
| στολίζ’νε | στολίζουν | ||
| τιδέν | τίποτα | ||
| τραγώδεμα | τραγούδισμα | ||
| φίλεμαν | φιλί |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αναμέντς | περιμένεις | ||
| άνοιξον | (προστ.) άνοιξε | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| αποθάνω | πεθαίνω | ||
| απολιβώνεις | ξεσυννεφιάζεις | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| γλυκύν | γλυκιά/ό | ||
| δί’ς | δίνεις | ||
| εγκάλια | αγκαλιά | ||
| εγκαλιόπο | αγκαλίτσα | ||
| ετώρα | τώρα | ||
| ευτάς | κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
| εχολίασα | θύμωσα, αγανάκτησα | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λιβώντς | συννεφιάζεις | λίβος<λείβω | |
| μανουσ̌άκια | μενεξέδες/βιολέτες | մանուշակ (manušak)<manafšak | |
| νέ | ούτε | ne | |
| νεφιλέν | μάταιο/α, ανώφελο/α | nafile/nāfile | |
| όλια | όλα | ||
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| παίρτς | παίρνεις | ||
| παρχάρι͜α | ορεινοί τόποι θερινής βοσκής | ||
| ρούζ’ | πέφτει, ρίχνει, μτφ. αναλογεί | ||
| στολίζ’νε | στολίζουν | ||
| τιδέν | τίποτα | ||
| τραγώδεμα | τραγούδισμα | ||
| φίλεμαν | φιλί |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 