Της Τρίχας το γεφύρι

Η γέφυρα, [ξαν] η γέφυρα,
[Έλα, Δάφνε, Δάφνε ποταμέ!]
της Τρίχας το γεφύρι
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγ̆μένε]
Ολημερίς εχτίζανε
[Έλα, Δάφνε, Δάφνε ποταμέ!]
τη νύχταν εχαλάουτον
[Έπαρ’ ύπνον ξαν κι έλα ας πάμε]

-Ντό δί’ς με, πρωτομάστορα,
[Έλα, Δάφνε, Δάφνε ποταμέ!]
στερά̤ζω το γεφύρι σ’;
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγ̆μένε]

-Θα δίγω σε τον κύρη μου,
[Έλα, Δάφνε, Δάφνε ποταμέ!]
άλλο κύρην ’κι θά ’χω
[Έπαρ’ ύπνον ξαν κι έλα ας πάμε]
Θα δίγω σε την μάνα μου,
[Έλα, Δάφνε, Δάφνε ποταμέ!]
άλλο μάνα ’κι θά ’χω
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγ̆μένε]
Θα δίγω σε την κάλη μου,
[Έλα, Δάφνε, Δάφνε ποταμέ!]
άλλεν κάλην ευρήκω!
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγ̆μένε]