.
.
Από τον Πόντο στην Αθήνα

Τ’ ομματοτέρεμα σ’

Τ’ ομματοτέρεμα σ’
fullscreen
Τ’ ομματοτέρεμα σ’, πουλί μ’,
ατά τ’ εσά τ’ ομμάτι͜α
τ’ εμόν έν’ ο παράδεισον,
τ’ εμά είν’ τα μουράτι͜α

Τέρεν, μάνα μ’, ας σ’ ομμάτι͜α μ’
τα δάκρυ͜α μ’ πως κυλίουν
Πέτρας να είν’, τσακούντανε,
χ̌ι͜ονόπα να είν’, λύουν

Σην πόρτα σ’ να κρεμάουμαι
άμον άσπρον κριάριν
Να εμπαίντς, εβγαίντς κι ελέπ’ς και λες
«κρίμα σο παλληκάριν!»

Θεέ μ’, βρέξον υδραργυρί’!
Ας τρών’ και φαρμακούνταν
τα γλώσσας και τα στόματα
εμάς ντο καταρούνταν
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
ας σ’(ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα
ατάαυτά
βρέξον(προστ.) βρέξε
εβγαίντςβγαίνεις
είν’(για πληθ.) είναι
ελέπ’ςβλέπεις
εμάδικά μου
εμόνδικός/ή/ό μου ἐμοῦ
εμπαίντςμπαίνεις
έν’είναι
εσάδικά σου/σας
κρεμάουμαικρεμιέμαι
κυλίουνκυλάνε
λύουνλιώνουν
μουράτι͜αεπιθυμίες, πόθοι murat/murād
ομμάτι͜αμάτια
ομματοτέρεμαβλέμμα, ματιά
πέτραςπέτρες
τέρεν(προστ.) κοίταξε
τσακούντανεσπάνε
χ̌ι͜ονόπαχιονάκια
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
ας σ’(ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα
ατάαυτά
βρέξον(προστ.) βρέξε
εβγαίντςβγαίνεις
είν’(για πληθ.) είναι
ελέπ’ςβλέπεις
εμάδικά μου
εμόνδικός/ή/ό μου ἐμοῦ
εμπαίντςμπαίνεις
έν’είναι
εσάδικά σου/σας
κρεμάουμαικρεμιέμαι
κυλίουνκυλάνε
λύουνλιώνουν
μουράτι͜αεπιθυμίες, πόθοι murat/murād
ομμάτι͜αμάτια
ομματοτέρεμαβλέμμα, ματιά
πέτραςπέτρες
τέρεν(προστ.) κοίταξε
τσακούντανεσπάνε
χ̌ι͜ονόπαχιονάκια
Τ’ ομματοτέρεμα σ’

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost