
Στιχουργοί: Πόλιος Παπαγιαννίδης
Συνθέτες: Πόλιος Παπαγιαννίδης
’Πήγαμε σο Ταλταπάν, εκείσαν τ’ ὲν’ τ’ άλλ’ απάν’ ’Πήγαμ’ κι εμείς εκειαπάν’, επέσαμε κι άλλ’ απάν’ Μάνα, μάνα, για τ’ εμέν Πέει ατεν ας αναμέν’ Αν ’κ’ έρχουμ’ ούσνα βραδύν’, φίλ’ α̤τεν κι ας πάει δι͜αβαίν’ Όι! Αηλί εμέν! Ν’ αηλί! Πώς θα παίρω τον Αλή; Κι άμον άπλυτον μαλλίν πάντα κείται σην αυλή Έλα, ποδεδίζω σε έμορφος μελαχρινή Γέροντας με τα γυαλία ελέπ’ σε κι ομμάτι͜α ανοί’ Έλα, ποδεδίζω σε αψηλοξεροκιανέσσα Ταγιανίζ’ το καρδόπο σ’ Και κοιμάσαι μαναχέσσα;
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αναμέν’ | περιμένει | ||
| ανοί’ | ανοίγει | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| ατεν | αυτήν | ||
| α̤τεν | αυτήν | ||
| αψηλοξεροκιανέσσα | ψηλή και ξερακιανή | ||
| βραδύν’ | βραδιάζει | ||
| δι͜αβαίν’ | (για τόπο) περνάει/ώ, διασχίζει/ω, (για χρόνο) περνάει/ώ | διαβαίνω | |
| εκειαπάν’ | εκεί πάνω | ||
| εκείσαν | κείτονταν, ξάπλωναν | ||
| ελέπ’ | βλέπει/βλέπω | ||
| έμορφος | όμορφος/η | ||
| ὲν’ | ένα | ||
| έρχουμ’ | ερχόμουν | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| κείται | κείτεται, ξαπλώνει | ||
| μαναχέσσα | μονάχη | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| ούσνα | μέχρι που, έως ότου | ||
| παίρω | παίρνω | ||
| πέει | (προστ.) πες | ||
| ποδεδίζω | (ενεργ. και μέση) χαίρομαι, απολαμβάνω, προσκυνώ | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
| ποδεδίζω σε | να σε χαρώ | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
| ταγιανίζ’ | αντέχω/ει, βαστάω/ει, υπομένω/ει | dayanmak | |
| φίλ’ | (προστ. φιλώ) φίλα, (πληθ. φίλον) φίλοι |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αναμέν’ | περιμένει | ||
| ανοί’ | ανοίγει | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| ατεν | αυτήν | ||
| α̤τεν | αυτήν | ||
| αψηλοξεροκιανέσσα | ψηλή και ξερακιανή | ||
| βραδύν’ | βραδιάζει | ||
| δι͜αβαίν’ | (για τόπο) περνάει/ώ, διασχίζει/ω, (για χρόνο) περνάει/ώ | διαβαίνω | |
| εκειαπάν’ | εκεί πάνω | ||
| εκείσαν | κείτονταν, ξάπλωναν | ||
| ελέπ’ | βλέπει/βλέπω | ||
| έμορφος | όμορφος/η | ||
| ὲν’ | ένα | ||
| έρχουμ’ | ερχόμουν | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| κείται | κείτεται, ξαπλώνει | ||
| μαναχέσσα | μονάχη | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| ούσνα | μέχρι που, έως ότου | ||
| παίρω | παίρνω | ||
| πέει | (προστ.) πες | ||
| ποδεδίζω | (ενεργ. και μέση) χαίρομαι, απολαμβάνω, προσκυνώ | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
| ποδεδίζω σε | να σε χαρώ | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
| ταγιανίζ’ | αντέχω/ει, βαστάω/ει, υπομένω/ει | dayanmak | |
| φίλ’ | (προστ. φιλώ) φίλα, (πληθ. φίλον) φίλοι |

